Zamanında hor görülmüş, fazlaca eleştirilmiş hatta anlaşılmamış olan eser, kendini bilir gibi şöyle yazmış zaten: “ben bu kulaklara göre ağız değilim.” Ne kadar tok bir cümle. Üstün insan arayışı ve onu nasıl bulanacağı konusunda anlatışı akla tek şeyi getiriyor esasen, sabır ve erdem. Felsefik mi kişisel gelişime bir katkı mı tartışılır ama iç içe olduğu kesin. Yer yer hak verip, yer yer katılınmayan ama kesin olan son şeyse belli yaşlarda tekrar okunası olduğu. Çünkü yaş aldıkça eminim başka cümlelerin de altı çizilecek, demlenecek buyrukları var Nietzsche’nin. Lafı dolandırmıyor aksine sadece devrik cümle kuruyor. Devrik cümle okumak size göre değilse hiç başlamayın derim, okumaktan keyif alınmayan bilgi, bilgeliğe götürmez zira. Üstün insan mı? Olabilene ne mutlu sevgili okur.
