"Bir parça bilgi tehlikeli bir şeydir." ifadesi, Playfair'in buluşuydu. "Doğru düzgün" öğretim, "negatif" eğitimle sağlanırdı, işçi sınıflarının ya da yoksulların "okudukları şeyi anlamalarına yetecek kadar iyi okumalarına" asla izin verilmezdi.
Bizim genel olarak yaşantıladığımız okul öğretiminin tarifi 200 yıl önce bu kadar net ortaya konmuştu. Playfair, kamunun eğitiminin ulusal refahı arttırmayacağını, mahvedeceğini iddia ediyordu. Refah dolar ve sent üzerinden hesaplandığı sürece onun yanıldığını kim söyleyebilir? Eğer kapitalizm sistemi, sunduğu bütün avantajlarla birlikte yaşasın isteniyorsa "orta ve alt tabakaların eğitimi" bir kenara kaldırılıp onun yerine saygı ve itaat, kıskanma, kendine güvensizlik, aşırı istek gibi davranış ve alışkanlıklar konusunda psikolojik şartlandırma konulmalıydı.
"Bir tutam bilgi tehlikeli bir şeydir." denmesi, sıradan insanların öğrenemeyecek kadar aptal olmalarından değil, tam tersine öğrenmelerine izin verilemeyecek kadar zeki olmalarından kaynaklanmıştı. Toplumu bir arada tutan yanılsamaların farkına varan insanların sayısı artarsa halk tehlike oluşturmaya başlar.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.