Öncelikle burada yer alacak ilk incelemem olduğu için oldukça heyecanlıyım. Naçizane kitap hakkında görüşlerimi sizlere sunmak isterim.. Yaban kitabı Yakup Kadri Karaosmanoglunun milli mücadele döneminde bir Anadolu köyünde geçen olayları ele aldığı tam anlamıyla gerçekçi bakış açısıyla sundugu bir eser. Kitapta olaylar şöyle gelişiyor Kendisi aydın kesimden olan, Çanakkale savaşında tek kolunu kaybetmiş Ahmet Cemal kendini köylü insanının yerine koyabilmek, onlar gibi düşünebilmek adına bir köye gelir. Fakat orda herkes tarafından dışlanıp kendi aralarına alınmaz. Ona yaban ismini verirler. Burdaki insanlar tanımadıkları yabancı insanları hep yaban diye isimlendirirlermiş. Bu insanlar böyle davrandıkça Ahmet Cemal onların arasında sürekli kendini daha yalnız daha yaban hissetti ve başından geçenleri yaşadığı olayları bir deftere kaydetti her gün. İşte bizim okuduğumuz bize sunulan olaylarda bu defterde kaydedilenlerden oluşuyor. Yazarın üslubu ve betimlemeleri benim çok hoşuma gitti. Kitapta her bir sayfayı çevirirken gözlerim adeta maroton koşucusunun heycanıyla hareket etti. Kitabın sonunu merak ederek büyük bir heyecan ve zevkle okudum kitabı. Kitapta şu husus çok dikkatimi çekti: Ülkenin bir tarafında savaş olurken diğer tarafta Anadolunun insanları bu olaylardan bihaber yaşam sürüyor. Ülkenin bir ucundaki sıkıntının kendilerine ulaşmayacağını düşünüyorlar. Bunu görmek gerçekten insanı hayretler içinde bırakıyor. Ahmet Arif'in bir sözüne yaslanarak cümlelerime devam etmek istiyorum. "Nerde bir can ölse, oralı olur yüregim. Olmalı da zaten. Olmazsa insan olmaz yüreğim" İşte hangi dönemde olursak olalım geçmiş ya da bugün..bunu her zaman unutuyoruz sanırım. Benim canım yanmıyorsa tamam o halde problem yok diyoruz. Peki bu insanlığa aykırı değil de ne olur sizce? Kitapta köylü Anadolu halkı çok eleştirilmiş gibi görünüyor fakat bazı kısımlarda Ahmet Cemal daha ağır şekilde kendini hedef almış yani asıl suçlunun aydın kesim olduğunu belirtmiş. Kitapta Ahmet Cemal hem fikirleri hemde köylerinde bulunması bakımından o kadar yadırganmış o kadar dışlanmış ki bu durum bende şu düşünceleri uyandırdı; İnsanlar kendi doğrularının dışına çıkıp farklı fikirleri dinlemek istemiyor. Benim yanlışlarım senin doğrularından kıymetlidir görüşü içerisindeler. Ve o kadar büyük ön yargı içerisindeler ki yabancı bir insanın iyi olmasına ihtimal vermiyorlar ve kendi aralarında mevcudiyetini kabul etmiyorlar. Kitabın sonunda düşman askerlerinin köyde yaptıkları şeyler adeta ruhumun her bir zerresine işledi. Kendimi olayların içindeki kahramanlar arasında hissettim. Onların canları acıdıkça içimde hissettim o acıyı. Sonu çok acı verici oldu hepsi için. Kitabı çok beğendim. Sıkmayan, yormayan oldukça heyecanlı ve güzel bir kitaptı okumanızı tavsiye ederim. Keyifli okumalar dilerim:)

YabanYakup Kadri Karaosmanoğlu · İletişim Yayınları · 202144,8bin okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Semanur Coşkun