Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Nietzsche'yi ve fikirlerini neden bu kadar sevdiğimi hatırlatan eserlerinden birisidir kendileri. Dini görüşünü ve kadınlara bakış açısını onaylamamakla birlikte ben Nietzsche'nin bu kısmıyla değil insanlığa, bilgeliğe, bilgisizlik ve cahilliğe, üstün insan modeline karşı olan fikirlerine saygı duyuyor ve seviyorum ve bu eserde bu görüşlerin gün yüzüne çıktığı aforizmik nitelikte bir eser. Eserde Nietzsche'nin fikirleri felsefe ve edebiyat hamuruyla yoğurulmuş olarak aktarılırken insana doğrudan bir fikri vermek yerşne bunu düşündürüp insanın bulmasını ve süzgeçten geçirip benimsemesini sağlaması eserlerinde sevdiğim bir diğer noktalarından birisi ve bu özelliğine Böyle Buyurdu Zerdüşt'te de pekala rastlayabilirsiniz. Kitabı okurken sıkılmadım ama gereksiz gördüğüm ve bana birşeyler katacağını düşünmediğim yerler de oldu ve puanı da bu yüzden kırdım zaten ama eseri bir bütün olarak değelerndirirsek bu bir iki nokta görmezden gelinebilir ve yazar hakkını vererek yazmış diye gönül rahatlığıyla söylenebilir bence. Felsefi eserleri seven ve dünyanın mantığını sorgulayan herkesin okumasını ve aklında tartmasını tavsiye ettiğim en güzel Nietzsche eseridir diyebilirim.
Günlerin bir günü yazar Salam Qadirzade`nin yanına bir kadın gelir. Kadın yazar olmak isteyen ikiz kız kardeşinin iki adet günlüğünü okumasını Qadirzade`den rica eder. Yazar başlar okumaya. Ve ortaya bu kitap çıkmıştır..
46 Bənövşə ( bənövşə Türkçe hangi çiçek bilmiyorum maalesef) ismi nereden çıkmış derseniz: Günlüğün sahibi Gönül her yeni gün için anılarını yazdığı günlüğüne tarih ile yok, bir boynu bükük "bənövşə" çizerek başlıyor.
Kitap sade dilde yazılmış. Elinize almanızla bitirmeniz bir oluyor. Zaten cep boy olarak yayınlanmış.
Biraz kitap hakkında bilgi vermek gerekirse;
Gönül, heykeltıraş (ismi Derya) bir adama aşık olur. Gözü ondan başka kimseyi görmez. Eskiden aşık olduğu, huyu suyu düzgün Emin`i bile unutur. Varsa yoksa Derya vardır artık onun için. İlk defa anne/ babasına yalan söyler. Etrafa karşı kulaklarını tıkar. Derya`nın kusurlarını görmezlikten gelir. Babasının biricik kızını kimse henüz üzmemişken, ilk göz yaşını döker, ilk ihanet darbesini yer..
Hikaye 1969 yılında keleme alınmış olsa da olaylar sanki günümüze hitap ediyor.
Benim için gizemli kalan meselelerden biri;
bu günlük olayı doğru mu yoksa yazarın kurgusu mu?
Gizemi çözmem dileği ile :)
Çocuklarla olan güzle ilişkilerini, aşıladığın terbiyeyi ve güzel ahlakı görünce, istikbal adına umutlarım artıyor. Çocuklar umutlarımızın cemresidir. Onların eğitimine önem vermek, islami bir kişilik kazandırmak, UMUTLARIMIZA CEMRE DÜŞÜRMEKTİR. Umutlarımızın cehalete yoğrulmuş soğuk havasına, suyuna, toprağına... Yürek tarlasına tohum ekmektir. Meyvesi sitikbal olan bir çabayı sabanlamak adına...
Onları be cehalet diyarında en güzel bir şekilde yetiştirip, yarınlar için duyduğumuz umutlara, güneş gibi doğmalarını sağlamaktır. Taif dönüşü o resulün beslediği umutlar adına... Bitmeyen ve solmayan, hep diri tutulan sevdalar adına... Ancak bu şekilde ödeyebiliriz yarının çocuklarının üzerimizdeki haklarını...
