Bir türlü içine giremediğim her sayfada hep aynı şeyi okuyormuşum hissi veren kitap. Zorlayamıyorum okumaya kendimi. Yazar da bir türlü konuya giriş yapamadı. Cümleler çok güzel çok akıcı ama nedense hep tekrara düşmüş gibi. Bir de beni çok rahatsız eden “şey” sözcüğünün bitişik yazılması. Belki yazarın tarzıdır ama gözümü çok tırmaladı. Fazla da yazacak bir şey bulamıyorum, belki de ben bu kitaba ait değilimdir.
“Benim burada ne işim var ?” dediğiniz oldu mu hiç? Bir labirentin içindeymişsiniz ve kaybolduğunuzdan eminmişsiniz de, her bir dönemeci kendiniz yarattığınız için bu tamamıyla sizin suçunuzmuş gibi hissettiğiniz?
Öncelikle kitaba hayranlıkla başladım. Uzun bir süre elimden bırakamadan okudum. Ara ara önerilen müzik önerileri ilgimi çekti. Kitabın sonlarına doğru olaylar biranda hızlandı, biranda çözüldü ne olduğunu anlamadan kitap bitti. Böyle mi bitmeliydi o kadar anlam derinliği içinde bu kadar yüzeysel bir sonu hak ediyor muydu orası bence tartışılır. Heyecanla başladığım ama tatminsiz bir sonla biten bir kitap oldu. Beğendim mi kitabı evet ama bazı amaları var maalesef. Önerir miyim elbette. Ama yorumu okuyucuya bırakırım kesinlikle
Gör BeniAkilah Azra Kohen · Everest Yayınları · 202016,9bin okunma
En utandığımız yanlarımızı açmalı, gizlediğimiz her şeyi paylaşmalıydık. Yoksa bir arada olamazdık sadece bir arayı birlikte doldurabilirdik, bir aralıkta birlikte hapsolabilirdik.