Gözden kaçırılan bir dost!
Garip şu insanoğlu. Çok garip!
Herkese verdiği sözü tuttuğu için övünür, dürüstüm falan der de, asıl tutması gereken sözleri tutmaz. Kendine verdiği sözleri hiçe sayar. Çünkü kendine verdiği sözü tutmazsa kimseye karşı rezil veya mahcup olmayacaktır. Gel gör ki asıl yanılgı bu işte!
Kendini önemseyeceksin! Sen kendini sevmezsen, sen kendini önemsemezsen, sen kendine saygı duymazsan, sen kendine verdiğin sözü tutmazsan diğer insanlar senin için bunu niye yapsın ki?
Aynaya bak burnunu sev. Karma, kocana, oğluna, kızına bak, onları sev. Arabana, evine,
ceketine, anana, babana, kardeşine bak, onları sev. Sana ait ne varsa sev, sev, sev... Ve güneşe
bak, güneşi sev. O da senin çünkü. Bak, hiç aksatmadan görevini nasılda yapıyor güneş. Senin
için her gün yeniden doğuyor. Dünya 24 saat ritimden hiç bir şey kaybetmeden senin için
dönüyor. Gezegenler, güneş sistemi, kuşlar ağaçlar ne varsa hepsi senin için var. Emin ol ki
böyle, dostum. Bir düşünsene, sen ölünce bütün bunların ne anlamı var? Güneş doğmuş,
güneş batmış, dünya dönmüş, ağaç yeşilmiş, siyahmış, deniz kırmızıymış, maviymiş sana ne?
