“Bir kişi bile değilim yalnızlıktan,
Gözlerim ormanlara asılı,
Ağaçlar, kırlar ve şehirler geçiyor kaputumdan.
O kadar geçiyorlar ki, sadece duruyorum,
Bir an bir yerde ölümü tanımazlığımdan.”
Edip Cansever
40 yazıyla kırk
40 şarkı 40 roman kahramanı 40 kitap 40 yazar
1. sen affetsen ben affetmem "zeze" şeker portakalı/ jose de vasconcelos
2. daha on yedi "holden coulfield" çavdar tarlasında çocuklar/j. d. salenger
3. bir ihtimal daha var "raif bey" kürk mantolu madonna/ sabahattin ali
4. ah nerede vah nerede "josef şvayk"
ADSIZ BİR ÇİÇEK...
Rengini dünyaya ilk defa sunan
Adsız bir çiçek gibi parlıyorsa gözlerim
Sevgilim
Bana 'sen bir şairsin' dediğin zaman.
Yalnız sana yazıyorum bu şiiri
İstersen bir şiir gibi okuma
Çünkü her yıl yeniden yazacağım onu
Soğuklar başlayınca havalanıp
Millerce yol katettikten sonra
Güneyi tadan bir kuşun sevinciyle.
Ve yazmış olacağım bir de
Her dönemde her çağda
Sevdanın kendine özgü diliyle.
Edip CANSEVER
Ben Ruhi Bey Nasılım ?
Edip Cansever' in insana dair destansı şiiri. Toplam 6 bölümden oluşur.
1
gördün mü hiç suyun yanmasını tuzda
gördüm ben bu yaşam boyu iniltiyi
büyük bahçelerin küçük içinde
saksılardan birinde
bitti o sevda kesildi çığlıkları martıların
su gibi bitti, suya karşıt gibi bitti
itti kıyıyı adına deniz dediğimiz şey
unuttuk ikimiz de her türlü yetinmezliği
kaybetti kumarda gözlerim
kaybetti kumarda gözleri.
bir koru rüzgarlandı göğüs boşluğumuzda sanki
uzaklaştı ağaçlar birbirlerinden
yakınlaştı ağaçlar birbirlerine
yani her soluk alıp verişimizde bizim
bir mekik gibi kalbin
bir mekiği gibi kalbim
işleyip durdu bu yitikliği yeniden.
ne kaldı
farkında mısın bilmem
gündüzler..
gündüzler biraz azaldı.
EDIP CANSEVER