Gitmek istemezsen bir şiir miktarı kadar otursak diyorum.Şiir kalsın istersen, sadece otursak. oturmasan da olur benimle,sadece ellerimi tut. Ellerimi tutma dilersen sadece yüzüme bak.Yüzüme bak ama Anna, yüzüme bak. Gözlerime bak, gözlerimin içine bak.
Gözlerim biraz karanlık. içinde cenkler, ayinler, kesik damarlar, kapıları yumruklayışlar, cipralexler, turgutlar, edipler, sezailer, siyahlar, beyazlar, uykusuzluklar, bitmeyen başağrıları, bildirilerin öfkesi, duvarlara uzun dalmışlıklar var.Gözlerim biraz yorgun. içinde bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler...
.Gitmek istmezsen bir şiir miktarı kadar otursak diyorum.
Şiir kalsın istersen , sadece otursak.
Oturmasan da olur benimle , sadece elimi tut.
Ellerimi tutma dilersen sadece yüzüme bak
.Yüzüme bak ama Anna , yüzüme bak
.Gözlerimin içine bak.Gözlerim biraz karanlık…
Biz her şeye, esirgeyen ve bağışlayan, çokça esirgeyen ve çokça bağışlayan, hep esirgeyen ve hep bağışlayan Rabbin adıyla başlayan adamlarız Anna.
Büyücülerin, haramilerin, borsacıların, reklamcıların, korsanların, işgalcilerin, bankacıların elinden kurtulmamız da bundan.
Sanayi devriminde bile, karanlık, rutubetli, çok bağırışlı, çok