"Bir süre sonra gözyaşları akamaz olur, insanın içi de dışı da kururmuş. İstese de ağlayamazmış artik. Ben de öğrendim, iyi biliyorum bunu."
Gözyaşı
Gözyaşı gözden akmaz aslında. Yürekten akıp göze dolar. İnsanın içi yangın yerine döndüğünde, yüreği alev alev olur. Gözyaşları, bir yardım çağrısıdır aslında... İçerideki yangını haber ederler dışarıya.Bazıları içine akıtırlar gözyaşlarını... O yangın sönsün diye... Bazen yetmez ama... Yetmez işte.. Bazılarının söndürmesi gereken yangınlarda vardır çünkü.
Sayfa 226Kitabı okudu
Yıllar geçtikçe geçmişini daha iyi anladı, gittikçe daha sessiz, daha kapalı oldu. Bütün hayatı, bir an gibi gelip ge çen yedi yılın tatlı ışığında yıkanmış, artık arzu edecek hiçbir şeyi, gidilecek hiçbir yeri kalmamıştı. Yalnız Ştolts kışın çift likten gelince evine koşar ve minnet dolu gözlerle Andryuşa'ya bakar, onu mahcup bir şefkatle okşardı. An drey İvanoviç'e bir şeyler söylemek, teşekkür etmek, içinde kabaran duyguları önüne sermek isterdi. Ştolts onu anlaya bilirdi, fakat Agafya Matveyevna nasıl konuşacağını bile mez, sadece Olga'nın ellerine sarılıp öper, sonra öyle sıcak gözyaşları dökerdi ki Olga da ağlamaktan kendini alamaz, Ştolts bile dayanamayarak hemen odadan kaçardı. Her üçünü aynı duygu, ölen dostlarının temiz ruhu birbirine bağlıyordu. Ştolts'la Olga onu alıp çiftliğe götürmeye çalıştı lar; beraber yaşarız, Andriyuşa'nın yanında olursun dediler, fakat her defasında aynı cevabı aldılar: "İnsan nerede doğ muşsa, yaşamışsa orada ölmeli." Ştolts ona çiftliğin hesapla rını, payına düşen parayı boşuna gönderirdi; her defa geri çe virir, paranın Andriyuşa için saklanmasını rica ederdi, "Be nim hakkım değil, onun hakkı; o bir soylu, paraya ihtiyacı olur; ben nasıl olsa yaşarım." derdi
Sayfa 614Kitabı okudu
Gözyaşı gözden akmaz aslında. Yürekten akıp göze dolar. İnsanın içi yangın yerine döndüğünde, yüreği alev alev olur. Gözyaşları, bir yardım çağrısıdır aslında... İçerideki yangını haber ederler dışarıya ... Bazıları içine akıttır ama... Yetmez işte ... Başkalarının söndürmesi gereken yangınlar da vardır çünkü...
Sayfa 226 - Dolcevita Kitap YayınlarıKitabı okudu