çok dağınık, bir an düşünülenlerin hızla yazıldığı bir not defter gibi. bu yüzden bir fikir parlıyor ve sonra düzgün bir anlatım tutturulmadığı, düzenlenip bütün haline getirilmediği için hemen bulanıklaşıyor. örneğin gerçekliğin yitirilmesinden önce onun zaten üretilmiş bir şey olduğunun anlatıldığı kısım harikaydı, meselenin en zevkli yeriydi ama oradan sonra iyice deşip onun rastgele edilmemiş, kasti bir laf olduğunu gözümüze sokacak ve vurucu bir his verecek laf tam edilemedi. ya da fotoğrafın analogdan dijital hale gelişinin gerçeğin algılanışında bu kadar etkili olması da yine aynı özensizlik hissini verdi. yani genel olarak anlatım sorunu vardı, yoksa içeriği çok zevkliydi
