Beyaz Geceler
”Zaten insanlar mutsuz olmadıkça başkalarının mutsuzluğunu anlamıyor. Mutsuz bir insanın hassasiyeti çok daha kuvvetli oluyor”
”İyi ve güzel olan şeyleri öğrenebileceyin gibi insanların hayatlarının nasıl karardığınıda öğrenebilirsin.”
”Ona aşık olacak kadar vakit bulamadığınız için kederle inim inim inleyeceksiniz.”
“Öteki” əsərindən sonra Dostoyevskiyə vuruldum. 2ci kitab olaraq “Beyaz Geceler” seçdim. Bu da yorucu idi.
Mövzusu baş qəhrəman bir qadına vurulur anidən. Və bu hekayə 4 gecə çəkir. 4 gecəyə amma dərin hisləri sığdırıb.
Əsas gördüyümüz gözləntidir. Gözləntidən yaranan kədər , xəyal qırıqlığı. Hər iki tərəfdə də var. Baş qəhrəman
qadına vuruldu. Amma qadın ona o sevgi ilə yanaşmadı. Dost olduğunu düşündü. Qadının özünün sevdiyi var idi. Ya da elə düşünürdü. O da əslində bir gözlənti içində idi. Sevgi zənn edirdi. Qadınında gözləntisi ona əziyyət edib kədərləndirirdi. Sonra ama artıq sevdiyi adamın onu istəmədiyinə əmin oldu. Ani bir qərarla baş qəhrəmana şans vermək istədi sonra həmin an sevdiyi adam gəldi və ona getdi. Qərarsız idi. Ya da belə deyək sevməyi bilmirdi. Sevgi anlayışının nə olduğunu bilmirdi. Onu həyəcanlandıranı sevgi zənn etdi. Yorucu idi bu əsəridə. Amma Maraqlı idi.
Bir dəfə otursanız 3-4 saata bəlkə daha az vaxta bitirə bilərsiniz.