Elimde bir demet gül vardı ve ben bunları ekmek için bir saksı aradım. Seni buldum oradaydın ama saksında kaktüs kumu vardı. Ben yine de güllerimi ekmeye başladım bir tane ektim soldurdun ikinciyi ektim soldurdun baktım ki hepsi solacak bende ekmeyi bıraktım şimdi gelmiş neden güllerini bana ekmiyorsun diyorsun ya toprağını değiştir ya da kendine bir kaktüs bul beni böyle soldurmana izin vermeyeceğim …
Kader
Uğur: Neden geldin?
Bekir: Biliyosun.
- Ne diyim ben şimdi sana?
- Hiçbir şey deme, bir tek kalmama izin ver yeter, bak söz veriyorum bu sefer hiçbir şeye karışmayacam.
- Kaç defa denedik biliyosun, nasıl inanayım sana?
- Söz veriyorum, eğer durmazsam kovarsın.
- Ya bela çıkarırsan?
- Çıkarmam.
- Ya çıkarırsan?
- Çıkarmam ya, baktım
ahlar ağacı
1-
Bir ilaç içsem bari diye düşündüm,
Biraz kolonya sürünsem,
Ferahlasam, pencereyi açsam.
Şöyle bir şey yazdım sonra:
Yağmur, çamurlu bir elbise dikiyor şehre
Sıkılıyoruz hepimiz bu çamurlu giysinin içinde.
Berbattı,
Münacaat...
Bu yaşa erdirdin beni,gençtim almadın canımı
ölmedim genç olarak, ölmedim beni leylak
büklümlerinin içten ve dışardan
sarmaladığı günlerde
bir zamandı
heves ettim gölgemi enginde yatan
o berrak sayfada gezindirsem diye
ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende.
Vakti vardıysa aşkın, onu beklemeliydi
genç olmak yetmiyordu fayrap sevişmek
TUTUN Kİ DÜŞMESİN RUHUMUZ
Sizi rüyada dahi göremeyenlerdenim. Sizi bir kere dahi hayalinde canlandıramayanlardan. Ne takatim vardı buna ne de becerim. Biz rüyaların insanları değildik. Zor zamanların çocuklarıydık. Rüyaları bile elinden alınan.
Ama biliyor musunuz, bunu hiç dert etmedim. Etmek istemedim. Çünkü her yerde sizin izinizi gördüm. Sizin her varlığa düşen
HER BİR ANDA
Senin gözlerine daldım,
Bambaşka bir şey yapmadım.
İnatlaştım çocukluğumla da,
Senin gözlerinden çıkamadım.
Öptüm her seferinde dudaklarından,
Annemin yanağından öper gibi.
Senin gözlerine daldım,