Üç ayrı kıta, Üç kadın ve Üç ayrı "gözleri açtı ve uyandı" cümlesiyle başlayan hikaye... Smita, Sarah ve Giulia...
Birbirleriyle tanışacaklar mı diyerek okudum ama birini tanımadan da hayatına dahil olabilirsin onu bir kez daha anladım okurken.
Çevrelerinin onları soktuğu kalıpları kabul etmeyerek kendilerine yol çizen 3 kadın ve farkına varmadan bu yolda birbirlerine verdikleri destek !
Kolay okunan, insanı içine kolay çeken ama akıllardan kolay kolay silinmeyecek bir kitap.
ve yazarın kitabı bitirdiği Sonsöz ile bitiyorum incelemeyi;
"Eserimi büyük bir ruh ağı gibi,
Birbirlerine saçlarıyla bağlanan o kadınlara ithaf ediyorum.
Seven, doğuran, ümit eden,
Binlerce defa düşüp yeniden ayağa kalkan,
Eğilen ancak yenik düşmeyen kadınlara.
Onların savaşını bilirim,
Gözyaşlarını ve sevinçlerini paylaşıyorum,
Her biri biraz ben.
Ben o kadınların hayatlarının kesişim noktasındaki bağ;
Küçük, kısa bir çizgiyim.
Onları birbirine bağlayan,
Kimsenin görmediği,
Bir saç teli kadar ince bir ipim.
Yarın yeniden işe koyulacağım.
Beni bekleyen başka hikayeler,
Başka hayatlar,
Başka sayfalar var."
