Çünkü gül, simgesel bir şeydir ve öylesine anlamlarla yüklüdür ki, neredeyse hiçbir anlamı yoktur: gizemlidir gül ve bir gül, güllerin yaşatınlarını yaşamıştır; bir gül, bir güldür; bir gül, bir güldür; bir gül, bir güldür...
İnsan önlemlerini alır, albayım. Bir risk aldığı zaman, ne yapması gerektiğini bilir. Herhangi bir şey yolunda gitmezse, insanın elinde olmayan, beklenmedik bir şey olduğundandır.
Ne fark eder ki zaten ? Herkes ölüyordu nasıl olsa; iyisi de kötüsü de, güçlüsü de zayıfı da, hayata dört elle sarılanı da yaşamı aşağılayanı da... Herkes göçüp gidiyordu. Her şey göçüp gidiyordu.
Kafasında çeşitli düşünceler geçip kopu kopuveriyor, birer yıldız gibi ışıldayarak hemen sönüyor, yerine yenileri geliyordu, ama buna karşılık ruhu sağlam, yatıştırıcı bir bütünlük içindeydi
Kimi zaman insanda "hayvanca" bir zalimlik olduğundan dem vurulur, ama hayvanlara yapılan korkunç bir haksızlık, bir hakarettir bu. Bir hayvan asla insan gibi zalim olamaz; böylesine ustalıklı, böylesine sanatsal bir zalimlik insanda olur sadece.