Aciya seni sarmak, kederlenip aglamak. Ölüme ramak kala adini anmak, dudaklarimin arasindan yavas yavas dökülmen.
Söylesene Zahmin!
Yasarken, nefes almak neden bu kadar zor? Acinin arkasindaki hazza ulastim ben, yola düsmüs bitap yüregim, zamansiz gelen ayriliga yenilmisken, sen hala mi görmezsin!
Misralarin, dizelerin onlari birak
Dilgeş
Sen merdüm ben merdümgiriz
Ez can û dil didim ama sen âsûde yoluna baş koymuşsun
Benim pejmürde halime kör ve sağırsın
Bendeki sen ebediyen muazzez kalacak ki ben razı olmuşum mihnet'e
Sana ben meftun ve şimdi kalabalıklar içinde mazrup bir halde dolanıyorum
Hayalimdeki gülüşlerinle dikey kalmaya gayret ediyorum
Her gece kendi karanlığımda mastor halimle ağlamaklıyım
Seni hep lepiska saçlarınla hayal ediyorum
Senin gözünde kubat olabilirim amenna
Mastor olmama rağmen sana her zaman kompliman yapmaktan zevk duydum
Sana cennet gibi bakmama rağmen sen beni hep bir kemter olarak gördün
Olsun
Sen hep yaşa her sensizliğin karanlığında biraz daha çürüyor bedenim
Biraz daha acı çekiyor ruhum
Biraz daha sızlıyor kemiklerim
Ve
Şuan sabahın 5'i jülide halimle tükeniyor nefesim
"Acılarımı gülüşlerimle gizleyecek kadar korkağım." dedim yüzüne bakmadan.
"Hayır" dedi net bir sesle. "Gülüşlerinle acılarına kalkan olabilecek kadar cesursun."
Aklıma geliyorsun belli belirsiz saatlerde
Uykusuz kalışlarım buluşuyor senin olmadığın sabahlarla
Bazı zamanlarda hüzün oluyorsun yüzümün belirginleşen çizgilerinde
Öylece karşımda dikiliyorsun
Düşlerden geriye kalan zamanlarda
Ruhumun gözlerine tutuklu kalışları var hâlâ
Gündüz yada gece farketmiyor
Sen hep nöbettesin başucumda
Her anı alıp