NAZAN BEKİROĞLU’NDAN BİR HİKMET AKSOY KİTABI: KARINCA İZLERİ
M. NİHAT MALKOÇ
Ömrünün dört yılı(o da Erzurum’daki üniversite hayatı) dışında, yarım yüzyılı aşkın bir zamandan beri Trabzon’da, kendi tabiriyle suyun kıyısında, yaşayan Nazan Bekiroğlu sadece Trabzon’u değil, bütün Türkiye’yi kucaklayan bir değerimiz ve değerlimizdir.
Üniversite
Bir gün Hz. Mevlânâ'ya: "Senin müritlerin çok kötü adamlar" diye târiz etmişler. “Eğer iyi olsalardı ben onlara mürit olurdum" buyurmuş. Mârifet insanlardan el etek çekmek değil, oldukları gibi kabul edip, bir kayayı yontarcasına işleyerek, girintilerini çıkıntılarını düzlemektir. İnsanlar fenâ imiş. Olsun, sen iyi ol.”
(Sâmiha AYVERDİ/Mektuplar -1/Kubbealtı Yayınları / Syf:110)
Arkadaşlar gördüğünüz üzere okumakta olduğum bir kitap var.
Tarık Tufan - Kekeme Çocuklar Korosu...
Bu sayfaları alıntı yapmak istemiyorum daha doğrusu istiyorum ama ileti olarak paylaşmak çok daha güzel ve anlamlı olacak. Lütfen sonuna kadar okumanızı tavsiye ediyorum. Biraz uzun ama çok dikkat çekici... Sayfa 105- 110 arası. Es geçmeyin
Kardeşlik Sadece Kan Bağı İle Olmaz. Din Bağıda Kardeşliğe An Açık Örnektir..
Kardeşlik Sözlerde Biten Bir Cümle Değil Kalpte Atan Bir Sevgi Çemberi Olmalıdır..
İnsanlar eğlenebildikleriyle arkadaş olurlar, anlatabildikleriyle dost, ağlayabildikleriyle kardeş. Çehov
Köpeklerin kardeşliği, aralarına kemik atılana kadardır. Mevlana
Uyku, ölümün
Efendiler ve Uşakları, Ümit Zileli
Haysiyetli olmak ise her daim zordur..
Teslim olmanın dayanılmaz hafifliği karşısında, uzun,çetrefilli, zahmetli bir yolculuktur.Yaşamı öncelikle teslim olanların saldırılarına göğüs germekle geçer. Hayatın her alanında çoğunlukla yalnız kalır, sırtından hançelebi, iftiralarla, ihanetlerle boğuşur.. En yakın sandıklarının bir gün güle oynaya teslim olduğunu, haysiyetini sattığını görmenin büyük acısını yaşar...
Demem o ki; zor şeydir haysiyetli yaşamak... Anlık mutlulukların, pırıl pırıl insanların sevgilerinin dışında serveti yoktur...
- Ama tarihi onlar yazar...
Sayfa: 110
Van'da jandarma alay kumandanlığı yaptığım sırada himayemi görerek dağdan inmiş bulunan GERAVİ KURT BEY benim o taraflara doğru ilerlediğimi duyunca hemen yola koyulmuş, sarp dağlarda karşılaştığımız vakit en içten gelen bir tarzda on beş kişilik maiyeti ile beraber bana katıldığını bildirdi. Bu dağları avucunun içi gibi bilen ve her geçidin de