Günebakan
@gunebakaan
''Demediler hiç göğüs kafesidir, kırılır; omuzdur, çöker. İnsanlar ve şeyler bedenimin ortasından geçtiler.''
42 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Bazen küsüyorum kendime, sonra hemen barışıyorum, insan önce kendisiyle barışacak, önce kendini sevecek ki sonra başkalarına dağıtabilsin sevgisini..."
Sayfa 28
''İçinizden caddenin ortasına atılmak, kudurgan arabaların acı frenlerine aldırmadan avazınız çıktığı kadar bağırmak gelmiyor mu sizin de?
Sesiniz içinizdeki bütün sıkıntıyı götürüp atmosferin dışındaki bir yere atıncaya kadar sınırsız bir güçle bağırmak...
Söylenmiş binlerce cümlenin zihninizdeki basıncını patlatıncaya kadar durmadan duraksamadan bağırmak...
Bütün vitrin camlarını, bütün katı kalpleri, bütün betonarme vicdanları ve bütün merhametsiz sözleri çatlatıncaya kadar bağırmak...''
Sayfa 139
"Gitmeye karar versek, biliyoruz, elimizdeki hiçbir adres bizi bulunduğumuz yerden başka bir yere götürmeyecek.
Kalmaya karar versek, hiçbir şey bizi bulunduğumuz yere bağlamaya yetmeyecek."
Sayfa 98
Okur Takip Önerileri
"Yani ben, içimi şöyle bir çeksem dünyadan, fena mı olur?"
Sayfa 64
"Madem yaşamaktan bu derece yorgunum, neden ruhumun taylarını bütün bu tehlikeli çayırlara salıp duruyorum?"
Sayfa 58
"İnsanız, belli ki yaşıyoruz, çünkü acıyor canımız."
Sayfa 50
"Yürüdükçe, yönsüzlükle malûl oluyoruz. Yürümeyince, kıyımızdan geçen her nehrin akıntısına kapılıyoruz."
Sayfa 51
"Yaşıyor ve yanılıyoruz. Yanılıyor ve anlıyoruz."
Sayfa 45
"Kafanızı dünyanın iki yakasını bir araya getirmeye yorup dururken, asıl kopup gidenin kendi hayatınız olduğu gerçeğine çarparsınız birden!
Hayatın rengi kaçmış çamaşırlarını günlerin cılız iplerine asarken, asıl rengini kaybedenin kendiniz olduğunu ürpererek fark edersiniz birden!"
Sayfa 41
İnsanı insana, hayatları hayatlara, hikayeleri hikayelere, ayrıntıları ayrıntılara görünmez ipliklerle bağlayan ne çok şey var.
Sonuçları, ipek böceğinin kozasını örmesi gibi büyük bir itinayla ören ne çok sebep var.
Bir şey oluyor ve biz o şey öylesine oldu sanıyoruz; oysa o şeyin olması için küçük küçük birçok başka şey oluyor.
Sebepler sonuçları çağırıyor, sonuçlar başka sonuçların sebepleri oluyor. Hayatın içindeki her şey görünmez iplerle birbirine bağlanıyor.
Dikkat edin, ucuna ürkekçe iliştiğiniz şu kanepe, çalan kapı zili, dışarıdan gelen tatlı esinti ya da çok uzaklarda sizinle hiç ilgisi yokmuş gibi görünen herhangi bir şey, belki de size her şeyi değiştirecek bir sürpriz hazırlıyor.
Sayfa 36
''Zaman akıp duruyor ve biz zamanın kıvamı kaçmış dehlizlerinde akıp duruyoruz.
Hepimiz içimizde sızlayan viranelerle yaşayıp gidiyoruz.''
Sayfa 34
"Parmak uçlarımızla idare edilen ve gönlümüzün istediği her istasyonda duran bu trenler hiç gurbete gitmezdi. Geride bırakmaz, ayrılmaz, sevdiğimiz hiçbir şeyden uzaklaşmazdı."
Sayfa 27
''Çocukluk sadece tertemiz bir güzellikti.''
Sayfa 19
''Kalabalıklar içinde yalnızlık, yalnızlar içinde mahşeri bir kalabalık gizli.''
Sayfa 14