Şeker Portakalı, çocukluğumun en güzel kitabı. Kitabı dün bitirdim. Yoksulluk içinde, ailesinin şiddeti içinde büyüyen küçük Zezé'nin minik tertemiz kalbi ve koskocaman hayal gücüne şahit olacaksınız. Kitabı yıllar sonra ikinci kez okudum. Ama ilk okumamda olduğu gibi heyecanla okudum. Hiç sıkılmadım. Kitabın, "Güneşi Uyandıralım " ve "Delifişek " adlarında, devam niteliğinde iki kitabı varmış. Bunu da açıkcası yeni öğrendim. Bende onları okumadan önce Şeker Portakalı'nı bir kere daha okuyayım diye düşündüm. İyi ki de okumuşum. Okumayan arkadaşlar varsa bence vakit kaybetmeden okusunlar. Kitabın dili hiç ağır, sıkıcı değil. Nasıl bittiğini anlamayacaksınız bile. Keyifli okumalar.
