Perikles, koltuğunun içine yumulmuş, koskocaman adam bir topacık kalmıştı.
"Ben de senin için, son gittilik, bir şeyler yapayım, dedim, bu arkadaşları da yanıma aldım ki, teknesi, şu koltukları, şu güzel halıları, senin Italyadan gelmiş yemek takımların vardı ya altın yaldızlı, onları, başkaca neyin varsa satın alalım da başkasına gitmesin. Geldim ki, hem baş sağlığına, geçmiş olsuna, hem de mallarını yok pahasına satmayasın, diye. Ne diyorsun, Perikles?"
Sayfa 62Kitabı okudu
