Âh kadın
Âhların yeryüzündeki en güzel başlangıcı.
Yüzünde, sanki hiç yıkmamış bir bakış.
Hiç duvarlarımı yıkmamışçasına,
gülüyorsun şimdi.
Adım, o güzel iki dudağının arasından hiç dökülmemiş gibi.
Bakışların düşman bakışı, kalbinde depremler
yaratmışım da haberim olmamış.
Çocukmuşuz seninle de, büyüyünce yollarımız ayrılmış.
Suçlu ben
.
Sürekli yangınlar oluyor.
Cahil insan bunu şöyle düşünür: piknik yaparken ateşini söndürmeden gitmişler, bu olmadıysa sigara izmariti atmışlardır, bu da olmadıysa cam kırığından çıkmıştır yangın.
Uyan!
Bu yangınlar neden maddiyatın yüksek, turizmin olduğu yerin tam yakınında ve en güzel yerlerde çıkıyor diye sordunuz mu?
Bilenler biliyor zaten?
Bilmeyenler için: bu yangınlar bilinçli yangınlar.
Bana bir tane yer gösterin ki yangından sonra tekrardan ağaç dikilen?
"Yangın çıkar, su ile söndürülür çimento ile beton yapılar dikilir.!"
gaz lambası
Dün gece gaz lambasının ışığında aşina kelimeler aradım. Ayın parlaklığını bastıran kelimeler, eski bir lügatin sayfaları arasında paslı bir ışıkla aydınlanıyordu sanki. Lambanın içinde yanan gaz yağı değil, eski asırların, kadim hikâyelerin, eskimeyen acıların, tükenmeyen ümitlerin, ağır sessizliklerin, bitmeyen yolların, ölü şairlerin, melali
ORMAN
Her taraf beton... ruhsuz evler
Ormanlar bu ruhsuzluktan kurtulduğumuz yer
Hele insana neşe verir ağaçlarda meyveler
Birde baharsa etrafı sarar gelinler
İç huzuru istiyorsan sığın bir ağaç gölgesine
Orman şarkı söylediğinde bak içinin neşesine
Bin bir güzellik dökülmüş her köşesine
Korursan onu götürür seni mutluluk ülkesine
Tabiatın ciğerleridir ormanlar... ne güzel
Çeşitli şifalar saklar içinde bize özel
Bu zenginliği korumak olmalı emel
Alıp götürmeden onu yangınlar ihmaller
Hasan ALTINIŞIK
Biz kadınız bilmeden seviyoruz bu kedileri...
Biz kadınız, bilmeden seviyoruz bu kedileri
Seviyoruz, bir sevilme içgüdüsüyle
Bu bizim yüzümüzde ufacık çizgiler oluyor - acaba?
Evet, çok değil konuşurken düzeltiyoruz
Orayı burayı topluyoruz, yeriyse çocuklarımızı öpüyoruz
Ama biliyorsunuz ki gene de
Hepimiz, işte hepimiz
Bitmenin, tükenmenin yorgunluğu içinde.
Gözler mi? Tavana dikili, hayır,