Evvelimiz, sidik yolundan gelme bir damla murdar su değil mi? Hani, o murdar su donuna bulaşsa, onunla namaz bile kılamazsın. Sonun ise, leş olmak değil mi? Ölümünden iki gün sonra, en sevdiklerin bile kokundan yanına gelemezler. Şu halde bu iki ciyfe arasında bu böbürlenmek, kibirlenmek, bu öfke neye gerektir?