Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Ufukta bir çizgi gibi gördüğün dağlara
Rüzgarın iyot kokularını taşıdığı denizlere git
Git, gidebildiğin yere git diyordum
Oysa ki senden kaçılmazmış
Yokluğuna bir gün bile
Unut demek kolay gel bana sor bir de
Unutamıyorum işte unutamıyorum
Bir şey var şuramda beni kahreden
Şuramda, tam yüreğimin üstünde
Çakılı duran bir şey var
Elimde değil söküp atamıyorum
Dalıp dalıp gidiyor gözlerim denizlere
Kimi görsem biraz sana benziyor
Seni hatırlatıyor şu bulut şu gökyüzü
Şu hüzünlü melodi şu napoliten şarkı
Bir zamanlar
Nasıl düşünüyorum seni günler boyunca
Nasıl doluyum seninle anlayamazsın
Zalimim, güzelim, taş yüreklim benim
Sev desem sevmezsin bilirim
Ağla desem ağlayamazsın
...
Ben ağlayacak adam değildim bir kadın için
Beni perişan edecek ne vardı bu kadar
Bir de "Erkekler ağlamaz" diyorsun
Tanrılığından utanmasa Tanrı bile ağlar
Üç papaz üç asa mahkum
Asın, biri idama
Biri yirmi seneye
Biri de sana mahkum
Biri öldü kurtuldu
Biri yattı kurtuldu
Sana mahkum olanın
Vay başına gelenler
Ne ahmaklar arasında kalmışız meğer
Kimse farkında değil güzelliğinin
Seni etten, seni kemikten sanıyorlar
Dudaklarını gören öpmeli diyor
Saçlarını gören okşamalı
Bana sorarsan
Hiç dokunmadan sevmeli seni
Ve geçip karşına ağlamalı