Sabitlenmiş gönderi
"... Bir ağacın önünden geçen insan, nasıl olur da mutluluğa kaptırmaz kendini? Bir insanla konuşurken onu sevmenin verdiği mutluluğu duymamak elde midir?.. adım başı rastladıklarımızın, yolunu şaşırmış insanların bile hayran olunacak ne güzellikleri var... Bir çocuğa, güneşin doğuşuna, yeşeren otlara, sizi sevenlere çevirin gözlerinizi..."
Sayfa 683 - Prens MışkinKitabı okudu
352 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Kendi deneyimlerimden söz ettiğimde Sabeth beni dinliyordu, ama tıpkı bir yaşlıyı dinler gibi dinliyordu: Sözü kesmeden, kibarca, inanmadan, heyecanlanmadan. Olsa olsa anlattıklarımı daha önce anlattığımı belirtmek için söze karışıyor ve söyleyeceklerimi tamamlıyordu. O zaman utanıyordum. Onun için önemli olan yalnız gelecekti, biraz da bugünle ilgiliydi, bütün gençler gibi. Güneşin altında yeni hiçbir şeyin olmadığı, her şeyin daha önce de var olduğu gerçeği, bizim bunlardan öğrendiklerimiz ya da öğrenebileceğimiz şeyler onu biraz olsun ilgilendirmiyordu. Sabeth'in gelecek hakkında ne düşündüğüne dikkat ettim, kendinin de bunu bilmediğini ama geleceğin ona sevinç verdiğini saptadım. Bense gelecekten, henüz bilmediğim, tanımadığım bir şeyi bekleyebilir miydim?
Sayfa 120Kitabı okudu
Satrancı çok severim çünkü saatlerce bir şey konuşmadan vakit geçer, karşısındaki konuşsa bile insan bunu dinlemek zorunda değildir. Satranca bakar insan, karşısındakiyle dostluk kurmaya isteksiz görünüp kendini bütün ciddiyetiyle oyuna vermesi saygısızlık sayılmaz.
Sayfa 27Kitabı okudu
Sadece güzel olmak yeterli miydi bir kadının var olması için toplumda? Elbette hayır. Kadının huyu da güzel olacaktı, uyumlu olacaktı. Sorun çıkarmayacak, mağduriyete uğrasa da sinirlenmeyecek, hanım hanım oturacak, etrafındaki erkeklere hizmet edecek ve bundan asla yakınmayacaktı. Ama bu da yetmezdi. Anne de olmalıydı. En önemli görevlerinden biriydi anne olmak, nasıl bir anne olması gerektiği de söylenecekti; çocuklarının sayısına, cinsiyetine kadar toplumun ondan beklentileri vardı.
Sayfa 106Kitabı okudu
Görüşlerinizi karşı görüşlere sahip insanların meydan okumasına açmazsanız, muhtemelen onları gerçekten savunamayacağınız "ölü dogmalar", önyargılar olarak kabul etmek durumunda kalırsınız.
Sayfa 97 - John Stuart MillKitabı okudu
Gerçekliğin daha ilk başta bir kurgu içinde oluştuğunu, gerçeklikten kurguyu çıkarmamız halinde gerçeğe ulaşmayacağımızı söyleyen Zizek, anlam veremediğimiz birçok olay karşısında, hayatın çelişkileriyle baş edebilmek için sürekli olarak kurgular yarattığımızı, çoğu zaman gerçek olarak düşündüğümüz şeylerin bütünlüğünü ve tutarlılığını ürettiğimiz kurgu ve fantazilerle sağladığımızı ekler. Ulaşınca tam olacağımızı hayal ettiğimiz şey bir kurgudur; velhasıl, ulaştığında hep bir eksik kalacaktır.
Sayfa 31Kitabı okudu
Bilginin Dekoru
Felsefede şiirdekinden daha fazla kesinlik bulunmaz, zihinde de kalptekinden fazla; kesinlik ancak, yaşanılan ya da maruz kalınan ilke ya da şeyle özdeşleşildiği ölçüde var olur; dışarıdan her şey keyfidir; sebepler ve duygular. Doğru diye adlandırılan şey, yetersiz bir şekilde yaşanmış, henüz içi boşaltılamamış, ama eskimesi kaçınılmaz olan ve yeniliğini tehlikeye sokmayı bekleyen bir yeni hatadır.
Sayfa 151Kitabı okudu
Her şey görünüm değiştirir, güneş bile; her şey eskir, mutsuzluk bile...
Sayfa 125Kitabı okudu
Herkese göre evrendeki tek sabit nokta kendisidir. Eğer bir insan bir fikir için ölürse, bunun nedeni fikrin onun fikri olmasından, onun hayatı olmasındandır.
Hiçbir aklın hiçbir eleştirisi insanı "dogmatik uykusu"ndan uyandırmayacaktır.
Sayfa 69Kitabı okudu
Bilinçdışı Dogmalar
İçimizde, yakışıksız bir inanç ve kesinlikler yığını taşırız -kuşku götürmez bir hazine gibi. Bundan kurtulmayı ya da bunları alt etmeyi başaran kimse bile, -kendi zihin açıklığının çölünde- hâlâ fanatik kalır...
Sayfa 68Kitabı okudu
Özgürlüğün İkili Yüzü
Keyfiliğin cazibesi bizi ürkütür. Eğer istediğimiz herhangi bir fiile girişebileceksek, artık ilhamın ve nazların sınırı yoksa, bu kadar gücün sarhoşluğu içinde mahvolmaktan nasıl kaçınabiliriz?
Sayfa 63Kitabı okudu