Mezarında dikili taşın ıslak yosun kokusu rüzgarlarla Bozdağa ulaşsa da o köydeki Kabaca ağanın soyuyla hiçbir zaman bir araya gelemedi.
Sayfa 231Kitabı okudu
Güneşten parça alan ay yapamazsın,
Paslanmış demirden yay yapamazsın,
Efendilik beylik asalettendir,
Asil olmayanı bey yapamazsın.
Sayfa 224Kitabı okudu
“Bir insanın kaderi nasıl başlarsa öyle gidiyor.”
Sayfa 223Kitabı okudu
“Keşke oğullarım büyük olsaydı ya da yaşlanmış olsaydım” diye düşündü. İnsana verilen ömürden vazgeçip hayatını bile yaşayamadan ihtiyarlamayı düşlemek ne acıydı.
Sayfa 213Kitabı okudu
Küçüklüğünden beri korktuğu ölüler diyarı sırtını üşüttü.
“Ne zaman ısındı ki? Aklımın erdiği günden beri sırtım üşür benim” dedi içinden.
Sayfa 197Kitabı okudu
Bir yanı hüzün, diğer yanı umut bakışları donuklaştı. Günah gibi tatlı, ihanet gibi vicdanı sarsan bu duygunun tadı, neden hiçbir şeyde yoktu?
Sayfa 190Kitabı okudu