Eleştirmenler
Herkesin uyuduğu sırada bir hırsız geldi ve gecenin karanlığında yolcunun atini çalarak hızla uzaklaştı.
Sabah olduğunda adam uyandı ve atinin çalınmış olduğunu gördü. Atı için büyük üzüntü duydu. Sonra handan birkaç kişi adamın etrafında durup konuşmaya başladılar.
1.adam ahırın dışına at bağlamak ne büyük aptallık dedi
2.adam atini kosteklememek daha büyük aptallık dedi.
3.adam denize at sırtında gitmek en büyük aptalliktir
4.adam sadece tembellerin ve ayagi yavaş olanların atı vardır dedi.
Yolcu bütün bunları şaşkınlıkla dinledi. En sonunda dayanamadı ' beyler atın çalınmasinda benim hatalarımı, eksiklerimi sayıyorsunuz. ama ne gariptir ki onu çalan hakkında hiçbir şeyi dile getirmiyorsunuz. "
Sayfa 83Kitabı okudu
rüzgar gülü
rüzgârgülü rüzgâra dedi ki, "çok sıkıcısın ve monotonsun! yüzümden başka bir yerde esemez misin? tanrı'nın bana bahşettiği dengemi bozuyorsun."
ve rüzgâr sessizliğini korudu, sadece boşlukta gülümsedi.
Sayfa 80
''şimdi biliyorum artık, bütünün bir parçasıyım ben; kürenin bir parçası... nereye uyduğumu artık keşfettim: ben bir bakıma küreyim ve küre de ben.''
Sayfa 39
"Siz sevgiyi taşan bir nehirden içmektense bir çanaktan içersiniz."
"Karanlığın uçurumunu bilmek ve ondan korkmamak, kendini ona ve oradan çıkabilecek herhangi bir şeye bırakmak... Bundan daha büyük bir armağan olabilir mi?"
ve sen yaşamın titreyen dudaklarında sessiz bir söz olarak durduğun zamanlar ben de başka bir sessiz söz olarak aynı yerdeydim. sonra yaşamın dudaklarından dökülen bir cümle olduk, biz dünün anıları ve yarının arzularıyla kavrulan çağlara indik; çünkü dün fethedilen şey ölümdü ve yarın ardına düşülen doğum olacak
ve şimdi biz tanrı'nın ellerindeyiz. sen onun sağ elinde ki bir güneşsin ve ben de sol elinde ki bir dünyayım. ancak güneş olman bile benden daha fazla parlamanı sağlamıyor
ve biz; güneş ve dünya, daha büyük bir güneşin ve daha büyük bir dünyanın başlangıcıyız.
ve her zaman başlangıç olacağız.
sen kendinin habercisisin, bahçe kapısının aralığından içeri sızan yabancısın sen.
ve bende her ne kadar o bahçede ağaçlarının gölgesinde oturan ve hareketsiz bir halde gözüken biri bile olsam, kendimin habercisiyim.
