Ne ünün ne de mutluluğun öğrenmekle ilgisi olmadığını anladım, en mutlu insanlar bilgisiz insanlardır çünkü, ün de bir talih meselesidir, ün kazanmak için becerikli olmak yetiyor.
Sayfa 47
İnsan bir şeyin üstünde çok kafa yorsa, bir de bakar ki, hayat uğrunda tasalanmaya değmiyor…
Sayfa 39
“Yaptığımız her şey, bana öyle geliyor ki, bu gidişe uymak içindir. Ben böyle düşünüyorum. Hatta aç kalmak bile. Hastalanmak bile. Bazıları ölüyor, ama kalanlar daha sert, daha dayanıklı oluyor. Sen gününü yaşamaya bak, gününü!”
Sayfa 506Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“Ama insan elinden geleni yapmalı. Ve ne zaman bir adım ileri atsan, sonradan biraz gerilersin, ama büsbütün geriye gitmezsin. Bunu göz önünde tutarsan… Her şey yoluna girer. Boş gibi görülse bile hiçbir eylem boş değildir.”
Sayfa 460Kitabı okudu
Açlığı, yalnız kendi büzülmüş midesinde değil, çocuklarının da büzülmüş karınlarında duyan bir adamı nasıl korkutabilirsiniz? Onu sindiremezsiniz. Çünkü o, her korkuyu aşan bir korkuyu tatmıştır.
Sayfa 287Kitabı okudu
"Sonra bir zaman gelir, insan değişir, her şeyi bambaşka görür. Bundan sonra insan için ölüm bütün ölümlerin bir parçası, gebelik bütün gebeliklerin bir parçası, gebelik ile ölüm, aynı şeyin iki parçası olur. Artık her şey insana ayrı ayrı şeyler gibi gelmez. O zaman bir acı, insana fazla keder vermez. Çünkü artık acının tek bir acı olmadığını bilir.”
Sayfa 255Kitabı okudu
Özellikle şunu unutmayın: İnsanın kendisi, bir ülkü uğrunda ıstırap çekmez ve ölmezse korkun, çünkü bu tek nitelik, insanın temelidir ve bu tek nitelik, insanı evrendeki bütün öteki şeylerden ayırır.
Sayfa 185Kitabı okudu
“İnsanları kavga edecek kadar çileden çıkaran, ezilmektir.”
Sayfa 157Kitabı okudu
“Bu kadar güzel oluşu gözümü korkutuyor. İnanmıyorum. Bu kadar iyi şeyden korkarım.”
Sayfa 113Kitabı okudu
Burası bizim toprağımız. Bu toprağı biz ölçtük, biz parselledik. Biz bu toprağın üstünde doğduk,
bu toprağın üstünde vurulduk, bu toprağın üstünde öldük. Bu toprak bir işe yaramasa bile, yine bizim toprağımızdır. Bu toprağı bizim yapan da bunlardır; onun üstünde doğmamız, onu işlememiz, onun üstünde ölmemiz. İnsana malın sahibi olmak hakkını kazandıran bunlardır, üzerinde bir sürü rakamlar yazılı bir kağıt değil!
Sayfa 43Kitabı okudu
İnsan sıradan bir şey, bir nesne değildir; nesneler birbirini belirler ama insan nihai anlamda kendini belirleyen bir varlıktır. Mevcut yetilerinin ve çevrenin sınırları dahilinde, olduğu kişi neyse onu kendinden yaratmıştır. Örneğin toplama kamplarında, bu yaşayan laboratuvarda ve bu sınav alanında yoldaşlarımızdan bazılarının domuz gibi, bazılarının da aziz gibi davrandıklarına tanık olduk. İnsanın içinde her iki
potansiyel de vardır ve hangisinin gerçekleşeceği koşullara degil, kararlara bağlıdır.
Sayfa 147Kitabı okudu
Nietzsche' nin şu sözlerinde bilgelik vardır: "Yaşamak için bir 'neden' i olan
kişi, neredeyse tüm 'nasıl'lara dayanabilir."
Sayfa 118Kitabı okudu
Bu dünyada sadece ama sadece iki insan ırkı olduğunu -soylu insan 'ırkı' ve soysuz insan 'ırkı'-öğrenebiliriz. Her ikisi de her yerde bulunur, toplumun her kesimine sızar. Hiçbir grup sadece soylu ya da sadece soysuz insanlardan oluşmaz.
Sayfa 103Kitabı okudu
Bir insan acı çekmenin kaderi olduğunu gördüğü zaman, acısını kendi görevi olarak kabul etmek zorunda kalacaktır; bu onun tek ve eşsiz görevidir. Acı çekerken bile evrende eşsiz ve yalnız olduğu gerçeğini kabullenmek zorundadır. Hiç kimse onu acıdan kurtaramaz ya da onun yerine acı çekemez. Eşsiz fırsatı, taşıdığı yüke katlanma yolunda önünde uzanmaktadır.
Sayfa 94Kitabı okudu
Eğer yaşamda gerçekten bir anlam varsa, acıda da bir anlam olmalıdır. Acı da yaşamın kader ve ölüm kadar silinmez bir parçasıdır. Acı ve ölüm olmaksızın, insan yaşamı tamamlanmış olmaz.
Sayfa 83Kitabı okudu