Hamdi Gezmiş
Abimle birlikte sınıfta kalan 33 öğrencinin bir kısmı iki senelik olduğu için okulla ilişiği kesildi. Abim, ertesi sene aynı sınıfı tekrar okumak zorundaydı. Okulun açıldığı gün erken döndü eve..
Kapıdan girer girmez, "Baba ben artık o okulda okumayacağım ," dedi.
Babam ne dediyse ikna edemedi. Ertesi gün kendisi okula gitti, hocayla görüştü.
Hoca, Deniz abimden şikayet etmiş.
"Beni konuşturmuyor, tam bir şey anlatacağım zaman hemen kalkıp sorular soruyor," demiş. Babam da, "Hoca hanım ben müfettişiniz olsam asıl sizi arka kapıdan gönderirdim. Bir öğretmen sınıfta hiç konuşmayan çocuğu beğenip konuşanı cezalandırıyorsa, öğretmen olarak kalamaz," demiş.
...
Sayfa 62 - CanKitabı okudu
Cumhuriyet Senatosu Tutanak Dergisi
42'nci Birleşim | 16.3.1972 Perşembe
| Deniz Gezmiş Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan'ın ölüm cezalarının yerine getirilmesine dair kanun teklifinin Millet Meclisince kabul olunan metni ve Cumhuriyet Senatosu Anayasa ve Adalet Komisyonu raporu (Millet Meclisi 3/744; Cumhuriyet Senatosu 2/16) (S. Sayısı: 82) |
"Asil Türk gençliği, sana bu millet kürsüsünden sesleniyorum: Uyanık ol. Sana "ileri" diyenleri arkanda değil, önünde görmedikçe ve onlara değil, kendine inanmadıkça ve kendine güvenmedikçe adım atma. Türk gençliği, haris kurtların önünde bir kuzu sürüsü değil. Atatürk'ün önderliğinde büyük bir dünya gücüdür. Bu gücü kötüye harcama, iyi bil ki, sapıkların, muhterislerin, korkanların ve namertlerin ne milleti, ne de vatanı nede inancı yoktur, bunların ne peşinden ve ne de önünden gitme. Kardeş kanı ile boyalı bu kanlı tablo bir ibret örneği olarak kafanda kalsın, kendini bul, kendine gel ve kendine bağlan. Senin sağlığını kendi ihtiraslarına alet edenler, sıkışınca seni terk etmekle ve kendi cinayetlerinin delili olmayasın diye bir an önce senin ölümünü dahi istemektedirler. Cesedini de, toplum içinde, birçok cinayet kasırgasının kopmasına alet olarak kullanacaklardır, iyi bil ki, senin ölümüne yalnız anan, yalnız baban, yalnız vatan ağlar, onlar yalan ağlar. Sağlığını ve cesedini onlara satma, uyanık ol."
Hamdi Özer (Malatya)
Sayfa 247 - Armada Yayınları
Cemil Gezmiş,Sivas'ın köylerini gezerken Sivri alan 'da Âşık Veysel'le de tanışıp dost olmuştu.O dostluk ,Gezmişler İstanbul'a geldikten sonra da sürmüş, Veysel ,bir gün evlerine konuk olmuştu. Deniz ve Hamdi ,bu gör ozanın parmaklarıyla ,burnuyla, kulaklarıyla,sezgileriyle gören bu Anadolu bilgesini hayranlıkla izleyip dinlediler.
Eylül:(
Annem, ‘Gördün mü çocuğumu’ diye sordu
‘Gördüm, sarıldım’ dedi babam
‘Nasıldı’ ... ?
‘Boynunda bir morarmışlık vardı İp izi’
Günlerce ağladı annem; günlerce ağladı”
Hamdi Gezmiş / Abim Deniz
Cumhuriyet Senatosu Tutanak Dergisi
42'nci Birleşim | 16.3.1972 Perşembe
| Deniz Gezmiş Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan'ın ölüm cezalarının yerine getirilmesine dair kanun teklifinin Millet Meclisince kabul olunan metni ve Cumhuriyet Senatosu Anayasa ve Adalet Komisyonu raporu (Millet Meclisi 3/744; Cumhuriyet Senatosu 2/16) (S. Sayısı: 82) |
"Anayasa Değişmez" diyenler, ancak zorun baskısı altında onu değiştirdiler.
Hamdi Özer (Malatya)
Sayfa 251 - Armada Yayınları
Baharın en güzel ayı benim için de Mayıs olabilirdi...Hamdi Gezmiş
Üç fidan
Hamdi Gezmiş: Abim o günlerde (1970 güzü) bir sohbette, " Darbeden sonra herkesin bir koğuşu olacak ama bizim olmayacak; çünkü biz ölmüş olacağız." demişti.
Gerçekten bilerek ölüme gittiler.
Bir kıvılcım yakmak, ileriye dönük bir ışık olmak için...
Sayfa 218Kitabı okudu
Hamdi Gezmiş - Tuhaf Dergi Sayı 18
...Bu arada, Deniz’ in kendi sesinden bir kayıt maalesef elimizde mevcut değil. “Kendi sesinden savunma” diye ortalıkta dolaşan kaydın abimin sesi ile uzaktan yakından ilgisi yok. Geçmişte birisi savunmayı bu şekilde seslendirmiş; başka birileri de ticari amaçla bunu piyasaya sürmüş.
İstanbul Adliyesi'nde yan yana ,diz dize otururken gösteren bir fotoğraf vardı.Babam nasihat ederken abim dinler gibidir.Abim, SADECE BABAMIN ÖNÜNDE BAŞINI EĞMİŞTİR... (Hamdi Gezmiş)
Cemil Gezmiş, Sivas'ın köylerini gezerken Sivrialan'da Aşık Veysel'le de tanışıp dost olmuştu. O dostluk, Gezmişler İstanbul'a geldikten sonra da sürmüş, Veysel, bir gün evlerine konuk olmuştu. Deniz ve Hamdi, bu ama ozanı sofrada dinleme şansına eriştiler. Parmaklarıyla, burnuyla, kulaklarıyla, sezgileriyle gören bu Anadolu bilgesini hayranlıkla izleyip dinlediler.
Veysel'in o sofradaki iki esprisini hiç unutmadılar.Sofrada kadehler doldurulmuştu. Veysel, kadehe uzandığında Cemil Bey, "Aman Aşık, dikkat et, kadehi devireceksin," deyiverdi. Güldü Veysel, "Kör değiliz ya Cemil Bey," dedi.
Sofra kahkahalarla inledi. Sonra Aşık, sazını çekti kucağına, başladı çalmaya. . . Sol elini bağlamanın perdeleri arasında gezdirirken bir Nasrettin Hoca fıkrası anlattı: Hoca bağlama çalarken hiç nota basmıyor, elini hep sabit bir yerde tutuyormuş. Onu dinleyenler, "Hocam, aşıklar çalarken ellerini hep bağlamanın sapı üzerinde gezdiriyor. Sen parmağını bile kımıldatmıyorsun. Nedir bunun hikmeti?" diye sormuş.
Hoca, "Onlar, benim tuttuğum yeri arıyorlar," demiş.
Sayfa 54 - Can YayınlarıKitabı okudu