-Çok mutluymuş, ama büyüklenmiyormuş, çünkü yüreği temiz olanda büyüklenme, kendini beğenmişlik yoktur...
-Güneş üstüme ışınlarını yolluyor, rüzgâr beni öpüyor! Ne büyük birer nimet bunlar...
-Yoksul olsun, zengin olsun, çocukların sevinci aynı...
-Çocukları bahçenin içindeyse, bir anne
kendisi dışarıda kalmaya katlanabilir...
-Sizleri
Sarmaşıklara konan kırlangıçlar, cıvıltıyla konuşuyorlardı. Birbirlerine neler anlatıyorlardı kim bilir; eski evi anlatamazlardı, onu hatırlayamayacak kadar küçüktüler.
Dünyadaki doğru, iyi, güzel olan şeyler üzerine bir kitap yazıyorum; ne var ki, hiç kimse bu konulara ilgi göstermiyor; bu da pek dokunuyor bana; ne yapacağımı bilemez bir durumdayım!
Sözün kısası değersiz, alçak bir dünyada yaşıyoruz!… Hiç kimsenin bilmediği, ama herkesin bilmekten mutluluk duyacağı şeyleri -yani komşusunda olup biten kötü şeyleri- gördüm. Bir gazete çıkarsam kim bilir ne büyük ilgiyle okunurdu!