"insan kendisinin eksik bir parçasını bulmak umuduyla aşık olur."
Sayfa 413
Benim kendime özgü düşüncelerim var,o yüzden insanlar benden uzak dururlar.
Sayfa 250Kitabı okudu
"Fakat zaman dediğimiz şey var olduğu sürece, herkes yaralar alır, herkes farklı hallere dönüşür. Er ya da geç."
Haruki Murakami / Sahilde Kafka
Yaşadığımız dünyada çok farklı insanlar ve çok farklı kediler var.
Sayfa 67Kitabı okuyor
Sessizlik kulaklarla duyulabilen bir şey. Bunu da yeni öğreniyordum.
Sayfa 183Kitabı okuyacak
Benim neyi hayal ettiğim, bu dünyada olduğum sürece, son derece önemli.
Sayfa 176Kitabı okuyacak
Kısacası senin, şu koskoca dünyada kendinden başka güvenebileceğin kimsen yok.
“Senin anımsaman yeter. Başkalarının unutması hiç umrumda değil.”
İnsan dediğin, elbette bir ölçüde doğduğu yerin bir ürünü oluyor. Düşünce tarzı, duyguları, yaşama şekli, sanırım coğrafya şekillerle, iklimle, rüzgarın yönüyle bağlantılı oluyor.
“Anılar, insanın vücudunu içten içe ısıtan şeylerdir. Fakat aynı zamanda insanın içini lime lime de edebilirler.”
Sagopa Kajmer “Beyaban” dinlediğim ilk an.
"Öyleyse bir soru daha sorayım. Müziğin bir insanı değiştirme gücü var mıdır? Yani bir gün bir müziği dinleyince, insanın içinde bir şeylerin tamamen farklılaştığı olur mu?"
“Benim için yaşam yirmi yaşındayken bitti. Sonraki yaşamım uzatmalardan başka bir şey değildi. Loş karanlık, kıvrım kıvrım, hiçbir yere ulaşmayan bir koridor gibiydi. Fakat yaşamak zorundaydım. Her gelen günü tüm sahteliğiyle kabullenip yaşadım yalnızca. O günlerde birçok hata yaptım. Hayır, daha doğrusunu söylemek gerekirse, hatalardan başka bir şey yapmadım. Bir dönem, tek başıma kendi iç dünyama kapandım. Derin bir kuyunun dibinde tek başına yaşamak gibi bir şeydi. Dışarıdaki her şeyden nefret ettim, her şeyi lanetledim. Bir dönem de dışarı çıkıp yaşarmış taklidi yaptım. Her şeyi kabullenip duygusuzca yaşadım.Fakat tümü anlamsız şeylerdi. Hepsi göz açıp kapayıncaya kadar geçti gitti, arkalarında hiçbir şey bırakmadan. İçimdeki suçluluk duygusu ve açılan yaralardan başka.”
"İnsan kendisinin eksik bir parçasını bulmak umuduyla aşık olur. O yüzden de, aşık olduğu insanı düşünürken, kişisine göre değişmekle birlikte, az ya da çok hüzünlenir. Çok eski bir zamanda kaybettiği, özlemle andığı, uzaklarda kalan bir odaya adımını atmış gibi hislere kapılır."
Sayfa 415 - Doğan Kitap