235 syf.
·
Puan vermedi
Yazmak yaşamak değil… Yaşamak ise bizim memleketimizde, dağlarda yani acılarla özdeş. Ama yine de gülebilmeyi becerebilmekte saklı yaşam…
Okur Takip Önerileri
Biliriz dünyadaki yorgunluk habire mızraklanır
Dağlarda gürbüz bir ölümdür bizim arkadaşlarınki
Pusmuş bir şahanız şimdilik, ne kadar şahan olsak
Ama budandıkça fışkıran da bizleriz
Ölüyoruz, demek ki yaşanılacak... 
İsmet Özel
Bir şehrin urgan satilan çarşilari kenevir
kandil geceleri bir şehrin buhur kokmuyorsa
yagmurdan sonra sokaklar ortadan kalkmiyorsa
o şehirden öcalmanin vakti gelmiş demektir
Duygular paketlenmiş, tecime elverişli
gövdede gökyüzünü kişkirtan şiir sahtedir
gazeteler tutuklamiş dünya kelimesini
o dünyadan, o şiirden öcalmali demektir
Ölüm gelir, ölüm duygusuna karşi saygisiz
ve zekâ babacan tavriyla tiksinti verir
söz yavan, kardeşlik şarkilari gayetle tikiz
öcalinmazsa çocuklar bile birden büyüyebilir
Yargi kesin: Aci duymak ruhun fiyakasidir
kin, susturur insani; adina çidam denir
susulunca tutulan çetele simsiyahtir
o siyah öcalmakcasina gür ve bereketlidir
Vandal yürek! Görün ki alkişlanasin
ez bütün çiçekleri kendine canavar dedir
haksizlik et, haksiz oldugun anlaşilsin
yaşamak bir sanri degilse öcalinmak gerektir. İsmet Özel
İkna ettiler güvercinleri. Kimse dediler, ateş açmaz üzerlerine. İnandı Hrant.
Gerçi ürkekçe,
İnandı bir güvercin olduğuna.
Gel gör ki, ateş açtılar işte!
Öngörmüştü, birkaç yıl önce söylemişti bana:
-Ayakta olacak ölümüm, dimdik,
Değil yatarak yatakta…
Yatıversin ışıklar içinde şimdi.
Bize sorsanız, o hep muzaffer kalacak
Lekesiz bir heykel gibi.
