HASAN KANMAZ
@hasedow
Belki bir Ziyâ Paşa değildik ama bizim de dîde-i huffâşı rencîde etmişliğimiz vâkîdir.
FİNANS MÜDÜRÜ
ADÜ İŞLETME
HATAY
İSKENDERUN, 5 Ağustos
15 okur puanı
Mayıs 2018 tarihinde katıldı
gün geceye akıyor/gece güne
ölüm yaşama akıyor yaşam bilince
bilinç de akar/daha karar vermediler
gitse odalarından/gitse birileri
ey sıkıntının sevdiğim aritmetiği
söyle banabana söyle; bir kere daha kabz?
Seda
Garip ve ıssız, felaketi çağrıştıran derin sessizliğin hüküm sürdüğü uzayda, şairlere ilham veren muhteşem güzelliğe sahip bir esin perisi vardır; bu peri, çılgın bir ressamın tuvalindeki karmaşayı yansıtan, zümrüt yeşilinin, yakut kırmızısının ve kobalt mavisinin iç içe geçerek oluşturduğu renk cümbüşüne sahip galaksilerdir.
Okur Takip Önerileri
Fazla Aşkın Anormal Tepkimeleri
Bu tepkimeler tek kişilik aşkın birlikteliğe geçişi sonrası yaşanır. Platonik diye nitelendirilen uzaktan sevdiğini izleme gösterisi kimi zaman yıkık sahnelere yol açtığını biliyoruz.. Fakat bazı platonik âşıklar tüm bunlara dayanıp bir gün zafere ulaşırlar. Daha sonra her anınızın birlikte geçmesini istersiniz birlikte uyumak birlikte uyanmak aynı şeylere gülmek ve üzülmek. Dünya nüfusunu tek kişiye indirgersiniz. Onun gülmesinin sebebi siz değilsiniz egoist bir kıskanış yüreğinize hâkimiyet kurar. O gülerken siz üzgün iseniz pişman olması için tarifi zor işlere kalkışırsınız. Sosyolojik bir kavram gibi anlattığım bu tepkimeler aslında psikolojimin anlık edimidir. Yorgunum sevgili okur faşist yüreğim dayanmıyor böyle ki aşka..
İnsanların ne kadar savunmasız olduğunu gökyüzü anlatıyor gibi geliyor bana. Örneğin kapalı havalarda içimin sıkılmasını kabullenemiyorum neden gökyüzü benim ruh halimi etkileyebiliyor
HASAN KANMAZ tekrar paylaştı.
İçimizin mikropları, içimize aykırı bir çöp uzanmayagörsün, hep birden o çılgın danslarına başlıyorlar.
Şerha şerha yararak kalbimizi, yeniden ve bir daha ebedi uykusuna, sevgili gafletine terk ediyorlar.
Hakikate yeniden ve bir ilâhî vesile, bir lütuf ile tutununcaya kadar.
Sayfa 59 - Dergâh Yayınları
iyi ki
küçük bir çocukken rüyaların en güzelini ben görmedim.
küçük bir çocukken masalların en güzelini ben bilmedim.
en hızlı salıncaklarda da ben sallanmadım,
en büyük uçurtmaları da uçurtmadım.
çiçek açan ağaçlar da benim değildi.
ama gezegenler, aydedeler benimdi hep, hayallerim benimdi.
iyi mi doğdum? pek sanmıyorum.
iyi ki mi doğdum? onu da pek bilmiyorum.
lakin, doğdum.
önüm pek karanlık, fazla belirsiz, olmazlara ve kaybolmaya meyilliyim.
ama yine de var, pek çok ‘iyi ki’ var.
iyi ki, ‘iyi ki’ var.
HASAN KANMAZ tekrar paylaştı.
uğultu...
açık kalmış pencere kenarından
rüzgar geceyi uğulduyor
bas bir tonla...
arasıra bir köpek...
geceyi bekliyor tiz bir sesle...
saat...
zamanın elçisi...
tik...tak...
işte bir gece daha...
ürperti...
ahşap merdivenler gıcırdıyor.
ay yine küsmüş geceye,
oda karanlık,
mum alevinden aciz...titrek.
sabahı bekeyen canlar
uykuya dalmış,
bense güne teslim,
geceye ayık.
tik...tak...
tik...tak...
tik..
HASAN KANMAZ tekrar paylaştı.
derin karanlik kuyu, birkac kova cikartabilmis
dokuluyor onlarda devrilerek, birer birer
yeterince su var iceride gerci
ya fazla derin, ya da cok genis
simdilik vazgecmis
istatistiklere vurmuşum hayatı, etkisiz eleman olmuşum, sıfıra bölünüp durmuşum
kontrol merkezimin anahtarını ceketimin cebinde unutmuşum
geçmişim bir ucundan dünyanın,
bir başlık bulmuşum kendime,
kendime yalanlar uydurmuşum,
uzun yolda, bir başıma
soğuğunda üşümüşüm,
alevinde yanmışım
zor, getir, ara, bul
ne zahmetli dünya
Oturmuş şiir uydurmuşum
Taedium Vitae
havada asılı kalmış çığlık
zaman geri dönmeyeceğine o kadar inandırdı ki
asla bakamadı arkasına.
o kadar hızlıydı ki solukları
derin bir iç çekemeden
sessizlik oldu
bana ait olmayan harflerle
adımı yazdılar
mezar taşına kazır gibi.
ölümün sonsuzluğu bile yok edildi
cesedimi bir saksıya gömdüler.
şimdi
evin güneş alan bir köşesinde
yeşermemi bekliyorlar
birkaç yaprak daha yolmak için..