İlkim iyikim....
İyi ki varsın her şeye rağmen iyi ki girdin hayatıma son kez içimde kalan her şeyi anlatacağım artık senden geriye içimde bir şey kalmasın diye...
Sen anlasanda anlamasanda ben anlatacağım. Bir ömür yanında olmadığım için üzgünüm zaten istemezsin ama yinede seni bu hale getirdiğim için üzgünüm ama ben de bittim bunu bil isterim,
200. gün... Hayatımın en kötü 200 günü. Bunun böyle olması çok olağan dışı bir şey değil. Bana eğer bu ayrılıktan önce "ayrılık olursa nasıl olur" diye sorsaydılar, hemen hemen şu anki gibi bir durumu tarif ederdim. Yani beklenti dışı bir şey yok. Bu süreç ne kadar sürerse, bu günler de 201, 202... diye devam eder. Tabii ki de umut
"Yokluğun bıçak gibi kesiyor geceleri
Bir sana hasret kaldım bu kadar
Bir tek sen az oldun isteklerim içinde
Oysa bir sen olsaydın hayatımda"
Sen..uzaktaki sevgili..
Gel.. yoruldum artık seni sensizlikte yaşamaktan
Oysa ne kadar yalnızsam ben o kadar seninleyim
Yaradılıştan beri en derinlerde saklıyordum seni
Kimseler ulaşamasın diye
Gece olmalıydı ki yarının habercisi,
Sevda doğardı sabahın ilk ışığında çimenden.
Şehrin dinlenme vaktiydi,
Güzel şiirlere dökülürdü,
Günün adını ondan koyarlardı daha iyi.
Güzel bir fotoğraf diyor bir içimlik suyu,
Ola ki yanaklardadır, dudaktadır, pak ki ne pak.
Gündüzü geceyi kıvama sokar,
Bu nice ümitler doğurur,
Aşk desinler, sevda