Bahar koydum y/adını: yaralı dal uçlarının çiçekli yarını mahzun köklerin yağmura hasret alnı gamlı gecenin dûhâ sızılı hicranı.
Hasret koydum ben adını
Gelir misin bilmem gayrı
Adresim zaten aynı
Yıkık benim, viran benim
Toprak benim, mezar benim
Gülmez oldu şu gözlerim
Geçmez oldu dert günlerim
Ölüm için gün sayarım
Tabut benim, kefen benim..(Metin Işık)
Bahar koydum y/adını:
yaralı dal uçlarının çiçekli yarını
mahzun köklerin yağmura hasret alnı
gamlı gecenin dûhâ sızılı hicranı
Şimdi *Hicran* koydum, hasret sunan adını. Vermedin bir damlacık, sana olan muradını. Özlemlerle yoğurdun, sevdiğim güzel kadını. Biliyorum aşkısı, sen beni hiç sevmedin ki!
Hasret koydum senin adını
Yanındayken bile bitmeyecek bi hasret istiyorum
Mühim olan görmek değilmiş ki
Kalbinde bi ömür taşımakmış
Bazen yük olsa bile taşımak
Yorulsa bile hiç vazgeçmemek
Yani mühim olan hasretmiş
Sırtında da gönlünde de bi ömür taşımakmış
F.
Hasret koydum ben adını
Gelir misin bilmem gayrı
Adresim zaten aynı
Yıkık benim, viran benim
Bu günden geçmişe elveda
İlkim iyikim....
İyi ki varsın her şeye rağmen iyi ki girdin hayatıma son kez içimde kalan her şeyi anlatacağım artık senden geriye içimde bir şey kalmasın diye...
Sen anlasanda anlamasanda ben anlatacağım. Bir ömür yanında olmadığım için üzgünüm zaten istemezsin ama yinede seni bu hale getirdiğim için üzgünüm ama ben de bittim bunu bil isterim,
200
200. gün... Hayatımın en kötü 200 günü. Bunun böyle olması çok olağan dışı bir şey değil. Bana eğer bu ayrılıktan önce "ayrılık olursa nasıl olur" diye sorsaydılar, hemen hemen şu anki gibi bir durumu tarif ederdim. Yani beklenti dışı bir şey yok. Bu süreç ne kadar sürerse, bu günler de 201, 202... diye devam eder. Tabii ki de umut
"Yokluğun bıçak gibi kesiyor geceleri
Bir sana hasret kaldım bu kadar
Bir tek sen az oldun isteklerim içinde
Oysa bir sen olsaydın hayatımda"
Sen..uzaktaki sevgili..
Gel.. yoruldum artık seni sensizlikte yaşamaktan
Oysa ne kadar yalnızsam ben o kadar seninleyim
Yaradılıştan beri en derinlerde saklıyordum seni
Kimseler ulaşamasın diye
Sanırdım ki yandıkça bu odlarda pişerim
Ne çare ki; kavrulur haldan hala düşerim
Üstesinden gelemem acizane beşerim
İçimdeki ateşin hasret koydum adını…
Adını hasret koydum, geleceğin yok senin.
Gittiğin o yerlerden döneceğin yok senin.
Toprak oldum yolunda, neler çektiğim uğrunda..
ŞEHRİN TURKUAZ KANDİLLERİ
Gece olmalıydı ki yarının habercisi,
Sevda doğardı sabahın ilk ışığında çimenden.
Şehrin dinlenme vaktiydi,
Güzel şiirlere dökülürdü,
Günün adını ondan koyarlardı daha iyi.
Güzel bir fotoğraf diyor bir içimlik suyu,
Ola ki yanaklardadır, dudaktadır, pak ki ne pak.
Gündüzü geceyi kıvama sokar,
Bu nice ümitler doğurur,
Aşk desinler, sevda