Bugün benim doğum günüm....
Bugün benim doğum günüm..
Ömür ağacımdan bir yaprak daha sarardı ve düştü.Bir yaş daha aldım.
Geçen her yıl acısıyla, sevinciyle bana deneyimler , tecrübeler kattı. Aslında büyüdük ama yaşadığımız herşey bir şey katıyor ve her şey bir şey öğretiyor.
Yeni bir yaş beni bekliyor..
Yaşamım boyunca hayatıma dokunan, acı-tatlı anılarımda yer alan, hayat denilen tiyatro da rol arkadaşım olarak bana eşlik eden, yol gösteren, ışık tutan, tecrübe kazandıran herkese sonsuz teşekkürler.
Ebrar 2126
Ebruar kavramını veya Ebruarı bunların nasıl kimseler olduklarını el alacağız, konuşmaya çalışacağız Ebruar her ne kadar Türkçe'ye bir isim olarak geçmişse de aslında Arapça eril bir çoğul yani Ebruar iyiler demek Bu kekili bunun Ber veya Ber ayette geçtiği üzere Cenab-ı Hak Hz. Yahya için o Ber ile bir valideyhi Olem yakın Cebber'in
Hayat
Hayat her geçen gün bize yeni bir şeyler öğretiyor. Fakat bazı şeyler de var ki değil hayat; hiçbir insan, hiçbir durum, hiçbir olay onları bize öğretmez, öğretemez asla. Onları sadece kendi emek ve çabalarımızla öğrenebiliriz, ki o da çabamız kadar.
İşte bunlardan birisi ve hatta belki de en önemlisi ise mutluluktur. Hayat bize hiçbir zaman mutlu olmayı öğretmez, hiçbir insan bunu öğretemez bize. Kendi kendimize mutlu olmayı öğrenmedikçe, hayatın olumsuzluklarını bi kenara atıp olumlu olanlara odaklanmadıkça hiçbir zaman mutlu olamayacağız ve belki de mutlu olmayı hiçbir zaman öğrenmeden göçeceğiz bu dünyadan. Onun için mutlu olmayı, her daim olumlu olanlara odaklanıp hareket etmeyi hayatımızdan eksik etmememiz lazım.
Yoksa hiçbir zaman yaşadığımız zaman dilimine hayat vasfını yükleyemeyeceğiz.
Sonra da hakkımızda söylenecek olan işte o söz: "Doğdu, yaşadı ve öldü. Ama yaşadığı şey hiçbir zaman hayat değildi."
Dr. Günsarmalı
Yalnızlığım size gülüyor ve normal bir gülüş olduğunu söyleyemem
+: "Neden asosyalsin?"
-: "Kendimle baş başa kalmak değil gereksiz insanlar içinde olmak iğrenç, korkunç ve aptalca geliyor; iğrenç çünkü cahil topluluk, farklılık sevmediği için onlardan biriymiş gibi davranmak zorunda kalıyorsun. Korkutucu çünkü asla gerçeklik barındırmayan bir kalabalık yüzünden kendi benliğini silmeye çalışıyorsun ve normal değil. Kendi benliğimizin denk bir zenginliği asla olamazken bu kadar ucuza vazgeçmek akıllıca olmasa gerek?.. Bir de insan ya da toplum olsun belli bir seviyeye gelememişse tahammül etmek zor oluyor. Ayrıma girmeden şak diye hayat kapımı kapatırım. Çünkü konuşmak - sadece kendim ve sevdiklerimle- güzel ama ahlâk konuşmayı sevmiyorum, görgü konuşmayı sevmiyorum kısacası küçük adam tavırlarından oluşan sorunları konuşmayı sevmiyorum: "Bunları çocukken ebeveynlerimiz öğretiyor ha öğretmedi mi birey olduktan sonra sen kendine öğretecektin. Öğretmemişsen sorunlu davranış kalıplarını benimsemişsin ve öyle de mutlusundur. O yüzden benden uzak dur çünkü bana hiç mutluluk vermeyen insan tipindensin..." diye önceden derdim ama artık en fazla "Kalitesiz insanlarla bir bağ kurmuyorum." diyorum. Ve böyle oldukları için onlar suçlu değil ben gerçeği söylediğim için suçlu sayılıyorum: "Allah'ım kendimi kalitesiz sayacağım insanlarla tanıştır beni." diye dua ediyorum. Çünkü benden iyisi illa ki vardır, onları bulup - onlardan da öğrenerek- en harika versiyonuma dönüşmeliyim ve gerçekten insanlarla vakit geçirdiğimi hissedeyim diye. Bir tek benim böyle dualarım/ isteklerim olmuyordur değil mi? ???"
Sonsuzluğa kadar seviyordum seni
Sen ise bu sonsuzluğu yıkmak için elinden geleni yaptın.
Yıktın.
Hayat işte
Bazı şeyleri acı tecrübeler sayesinde öğretiyor.