Hayata değil, insanlara tutunamadık...
"Benim için bütün oyunlar, romanlar, hikâyeler herkesin anladığından başka bir anlam taşıyor. Bütün hayat, bütün insanlık bu kitaplarda anlatıldı, bitirildi. Yeni bir şey yaşamak; yeni bir kitap tanımak oluyor benim için , kitaplarla ve onların yazarlarıyla birlikte yaşıyorum. Ön sözlerde yaşıyorum. Hiçbir yazar şaşırtmıyor beni: Çünkü hayatlarını sonuna kadar biliyorum. Gerçek dediğimiz dünyada ise kimin ne yapacağı belli değil. Her gün şaşırtıyorlar beni..!
- moodumuz ektedir'
- Çok konuşuyorum kendimle bugünlerde. Ne yapayım? Başkalarının sohbetinden hoşlanmaz oldum.
"Hayata atılmak gibi bir çılgınlığı nasıl yaptım?
İnsanların dünyasına atılmayı nasıl göze aldım? Ben insan değilim ki. Yaşamadığım bir hayatın içine nasıl atıldım.”
Hayata dayanamadığımız için espri yapıyoruz.
Sayfa 80 - İletişimKitabı okuyor
“Sen Kafka’yı okuyarak dayanamazsın bu hayata ,diyor.Kafanın böyle bir gücü yok.Meselelerin derinine inince beklediğini bulamazsan yıkılırsın.Bu nedenle sevmiyorum ‘onu’ Ölüm pahasına da olsa güçsüzlüğü kabul etmek ağırıma gidiyor.”
Bu duruma nasıl geldim? Neden bana yaşamasını öğretmediler? Neden bana, bizden bu kadar gerisini sen bulup çıkaracaksın dedikleri zaman isyan etmedim? Hayata atılmak gibi bir çılgınlığı nasıl yaptım? Insanların dünyasına atılmayı nasıl göze aldım? Ben insan değilim ki. Yaşamadığım bir hayatın içine nasıl atıldım? Beni nasıl gürülteye getirip de bu soğuk bakışlı mimar gibi insanların karşısına çıkardılar?
Hayata dayanamadığımız için espri yapıyoruz.
Sayfa 80 - İletişim YayınlarıKitabı okuyor
Hayata dayanamadığımız için espri yapıyoruz. Ahlâk düşkünleri gibi doğru yoldan sapıyoruz. Bütün kurtuluş yollarını kapıyoruz.
Sayfa 80Kitabı okuyor
" Gerçekleri kötü bir biçimde taklit edecekleri yerde, hiç bir değer yargısının karışmadığı bir düzen ruhlarını geliştiriyordu."
~
" Hırslardan ve kıskanmalardan uzak hayatın içinde ve onun çirkinliklerine meydan okuyan bir davranıştı bu.."
"Tutunamayanlar" kitabını elime aldığım gün, hayata en çok tutunamadığım bir gündü. İşimden çıkarılmıştım ve annem ameliyata girmişti. Annemin acısının yanında durmaya ve onu dindirmeye, kendi acımın üstüne basıp ayakta kalmaya çalışıyordum. Sonra... Yıllar sonra, sınava hazırlanan çocuklara koçluk yapmaya başladığımda, öğrencilerim ders çalıştıkları kapıya bir kağıda "Tutunamayanlar" yazıp yapıştırmışlar. Görünce ahhh, dedim. Sizi benden daha iyi kim anlayabilir?
Hayata atılmak tehlikelerle doluydu.
Sayfa 704 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
