Rönesans Devri’nin halkına göre kadınlar arasında dünya güzeli ancak Hazret-i Meryem olabilirdi. Erkekler arasında da dünya güzeli ancak Hazret-i İsa idi.
Hazret-i Meryem’in ismi Kur’ân-I Kerîm’de 34 kere, ayrıca
Îsâ bin Meryem şeklinde de 23 kere geçmektedir. Buna ilâveten Kur’ân-I Kerîm’in 19. sûresi «Meryem Sûresi» olarak
isimlendirilmiştir. Hazret-i Meryem, Kur’ân’da ismiyle bahsedilen yegâne kadındır. Bu hususta müfessirler bazı hikmetlere dikkat çeker. Bunlardan birkaçı şöyledir:
Bir hadîs-i şerîfte Mâşıta Hâtun’la ilgili olarak şöyle buyrulmaktadır:
Übey bin Ka’b -radıyallâhu anh-’ın anlattığına göre Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Mîrac gecesinde çok hoş bir koku duydu ve:
“–Ey Cibrîl, bu güzel koku da nedir?” diye sordu.
Cebrâîl -aleyhisselâm- da şöyle buyurdu:
“Bu, Mâşıta Hâtun’un, iki çocuğunun ve
“Hazret-i Meryem dindar bir ruha şöyle dedi:
„Mutluluk sözünü sana bu dünya için
Veremem – sadece öte dünya için verebilirim.“ Bu ifade
Bir öğreti içeriyor: sadece ahiret önemli