Senin için yapılacak tek şey kendini öldürmen.
Sayfa 51 - Evrensel Basım Yayın - Kasım 1998Kitabı okudu
Birbiri ardından gördüğümüz olaylar sanki kendimizi kaybettirmişti bize. Ama kararlı ve güçlü bir adamın ortaya çıkması, dostlarına olan görevini gözünü kırpmadan üstlenip yenmesi, bizi kendimize getirdi.
Sayfa 10 - Oda Yayınları-1979-ÖnsözKitabı okudu
Umutsuzluk içinde başkaldırmaya zorladığımız bu insanlar ya mahvolacak ya da bizim gibi insan olduklarını dünyaya kanıtlayacaklar.
Sayfa 13 - Oda Yayınları-1979-ÖnsözKitabı okudu
Eğer bir ulusu, kendi öz benliğine karşı koruyacak gelenekleri ve yasaları yoksa ve eğer 15 yıl, dünün kurbanlarını bugünün cellatları haline getirebiliyorsa, o ulusun olaylar karşısındaki tutumu ve davranışı yalnızca fırsat ve rastlantılara bağlıdır.
Sayfa 8 - Sayfa 8 - Oda Yayınları-1979-ÖnsözKitabı okudu
Anımsa, ölümlerini sırt çantalarında taşıdılar; alıştıkları çok önemsiz bir şey gibi, günlük tayınları gibi. Daha hiçbir şey görmediniz. Acı çekmediniz. Bizleri yıllar boyunca yok ettiler, karşılık vermedik.
Sayfa 156 - Oda Yayınları-1979Kitabı okudu
Eğer bunlara karşı koymazsak üzerimize daha çullanacaklar. Öteki uluslara, susmamızın kabullenme demek olmadığını anlatmalıyız. Susmamız bize zorla yüklenen ve ardı kesilmeyen bir kabus sonucudur. Bunu çoktan biliyordum fakat kesin bir kanıt bekliyordum.
Sayfa 9 - Oda Yayınları-1979-ÖnsözKitabı okudu
Hem uygarlığımızdan bir nebze koklatmıyoruz, hem de uygarlıklarını ortadan kaldırmak için var gücümüzle çalışıyoruz. Zaten yerli halk Fransızlarla eşit haklara sahip olsaydı, onları böylesine sömürebilir miydik?
Sayfa 13 - Oda Yayınları-1979-ÖnsözKitabı okudu
Kurban ve cellat da tek bir kişidir: kendimiz. Gerçekten de açık seçik söylemek istersek şu çıkıyor ortaya; bu rollerin birinden kaçınmak için ötekini benimsemek gereklidir.
Sayfa 8 - Oda Yayınları-1979-ÖnsözKitabı okudu
Spanos, her kalın kitaba el konması için genel bir emir verdi. Çünkü her kalın kitap Komünist kitaptı. Kocaman bir yemek kitabı kurtulamayanlar arasındaydı. Neyse; telefon rehberi kurtulabildi.
Sayfa 63 - Oda Yayınevi-1979Kitabı okudu
Eğer bunlara karşı koymazsak üzerimize daha çullanacaklar. Öteki uluslara, susmamızın kabullenme demek olmadığını anlatmalıyız. Susmamız bize zorla yüklenen ve ardı kesilmeyen bir kabus sonucudur. Bunu çoktan biliyordum fakat kesin bir kanıt bekliyordum.
Kurban ve cellat da tek bir kişidir: kendimiz. Gerçekten de açık seçik söylemek istersek şu çıkıyor ortaya; bu rollerin birinden kaçınmak için ötekini benimsemek gereklidir.
Vaktiyle (o kadar da uzak olmayan bir 'vaktiyle'), Batıdan gelen kimi gazeteciler, Çarligin devrilmesinden bunca
yıl sonra, hala dilenciligi ortadan kaldıramadığına gore, sosyalizmin coktan iflas etmiş oldugunun -fotograflarla destekli- çürütülmez kanıtlarını ülkelerine aktarabilmek amaciyla,
ziyaretleri boyunca, Moskova sokaklannda, bir "gerçek dilenci" bulmak için didinip dururlardı. Görev, bu gorüntü avciları için o kadar kolay degildi; çünkü Sovyet kentlerinde dilenciler giderek seyrekleşiyordu. Oysa bugün dilenciden geçilmiyor.
Bir "özgür toplum" kurmak için ülkenin yeni yoneticileri tarafından uygulamaya sokulan "şok tedavisi" ile gecikme hızla ve
geniş ölçüde kapatıldı. Sadaka isteyen bir yoksulu fotograflamak artık gerçekten bir "scoof" degildir. Bugün Mosko-
va'da, herhangi bir "uygar" kentteki kadar el uzatan insana
rastlanır.
Sayfa 9
Bir kiklonun yıkıcı gücüyle ülkenin üstüne çullanan felaketler, insanlan başkalarının mutsuzluklarına karşı
başka yerlerde oldugundan daha dayanışmacı ve daha duyarlı kılma sonucunu mu dogurdu? Bana eşlik eden genç Moskovalı Oleg, arsız bir nükteyle, "sanmıyorum, sadece bu kadar
dilenci gormek aliskanligini henüz edinemediklerindendir"
diyor. Bu kalabaligi betimleyen bir Moskova gazetesi, bir
"Küçük-Kalküta" diye yazdı. Henüz degil, ama nerdeyse.
Sayfa 11