wayward son 2. gün
wayward son'ı okurken ilk kitapta 'arkadaş olarak' simon&baz&penny üçlüsünün o kadar da yakın olmadıklarını fark ettim. ama bu kitapta... arkadaşlar. ilk kitapta penny'i ihmal ettiği için simon'a sinirlenmiştim. ama bu kitapta işleri yoluna koymaya çalışıyor. penny için üzgün. gerçekten üzgün ama ne demesi ya da yapması gerektiğini
Doğduk ve büyüdük. Önce annemizi kokusundan tanıdık, sonra etrafımızdakilerin yüzlerini tanıdık. Zamanla konuşmayı öğrendik, kelimeleri doğru düzgün söyleyemeyen halimizle insanları güldürdük. Yürümeye çalışırken defalarca düştük, her düşüşümüzde kahkahaların yanı sıra annemizin endişeli sesi geldi kulaklarımıza. Varlıkların adını öğrendik, her
BİR ÖLÜDEN MEKTUP VAR!
Değerli yaşayan insanlar, ben bir ölüyüm. Şehirden uzak bir mezarda kalıyorum. Yanımda benim gibi binlercesi var. Komşum bir genç. Az aşağıda bir çocuk var. Yukarıda kimsesiz diye gömülen bir amca var. Dün bir hakim geldi diyorlardı. Önceki gün yeni evlenmiş bir çift vardı. Yan yana gömüldüler. Tüm unvanlardan,
Kan dolu küvetler gibidir yalnızlığım. Can suyu verilse de fark etmez kızıl dallarıma. Çalkantısı durulsa bu kez içimde bir hüzün pıhtılaşır durur. Bazen de ben henüz yalnızlık ölçülerinin, ölçütlerinin, ön sözlerinin cenderesinden henüz kopmamışken hüzünlerin gemleri sabır dişlilerimin kemirgenliğini dener durur.
Başımda da bazen bir sevda
İnsan ruhunu tanımanın bedeni tanımaktan daha kolay olduğu hakkında
Evet, ben sahici ve sahiden var olan bir şeyim, tamam, ama nasıl bir şey? Söylediğim gibi: Düşünen bir şey. Peki başka? İmgelemimi zorlayıp daha başka türlü bir şey de olup olmadığımı anlamaya çalışacağım. İnsan vücudu adı verilen şu organlar toplamı değilim; bütün o organlara sızıp yayılan incelmiş, seyrelmiş hava da değilim; bir rüzgar, bir
Voltaire Sözleri
Okumak ruhu yüceltir.
Gülümseyiş, bilgeliktir.
Kulak, yüreğe giden bir caddedir.