Tecavüz ve yağlı urgan üzerine...
Tahminlerde hep bir doğruluk payı vardır ama tatminleriniz her zaman bir yanılsamadır. Çünkü "tatmin olmak" dediğimiz şey "insanın tatmin olmak" için "kendine" karşı uydurduğu bir yalandır. Belki insanın tek tatmin olabildiği nokta budur. Gerçekliğin olduğu yerde "tatmin" olamaz. Lacan insan arzulanmayı
"var olmak için kontrol edemediği bir sertlik göstermeye kendisini mecbur hisseder."
"İstediğiniz kadar kendiniz olun. Yanlış anlaşılmadan başka nesiniz?"
"
Yaşam ölümü beklerken sadece dinlenmeyi düşler. Yaşam sadece ölümü düşler."
"ölüm, inanç alanına girer... elbette günün birinde öleceğinize inanmakta haklısınız... bu sizi ayakta tutar. eğer inanmasaydınız sahip olduğunuz hayata dayanabilir miydiniz?"
Sayfa 52Kitabı okudu
10. Aşk, Kadın
Lacan'a göre erkek "-mış gibi yapma"nın kölesidir, var olmak için kontrol edemediği bir sertlik göstermeye kendisini mecbur hisseder, oysa kadın bir hakikat sınavına daha yakındır -bir tür yazı ya da "ilk-yazı" (archi-écriture) onun -mış gibi davranmaktan kaçmasını sağlar. Bu yüzden kadın, demektedir Lacan, "tam-değildir", bir "ek"tir; oysa erkek "en azından bir" yani "bütün" olma, bu da olmazsa en azından bütünmüş gibi görülme ihtiyacını duyar. Bu yüzden Lacan'ın şöyle bir özdeyişi vardır; "Cinsel ilişki yoktur." Bu söz şu anlama gelir: İki kişi arasındaki aşk bağı bir ilişki değildir, iki zıt arasındaki bir savaştır daha çok, partnerler birbirleriyle simetrik konumda değildir. Aşk cinsel ilişkinin bu eksikliğine eklenir: "Aşk insanın kendisinde olmayanı, istemeyen birisine vermesidir." Ya da "sana sunduğumu reddetmeni talep ediyorum, çünkü sunduğum bu değil." Lacam aşka ruh ile ölmek arasında gidip gelen değişik adlar veriyordu: l'a(mur) (aşkölüm), amourir (aşkölmek), amort(ölümüneaşk), âmer(acısevenruh).
Sayfa 69-70Kitabı okudu
“niederlage” çöküş, bozgun öyle bir gecede hayatı değiştiren bir şey değildir. gerçek bozgun yavaş yavaş ve düzenli gelir.
elisabeth roudinesco - her şeye ve herkese karşı lacan
10. Aşk, Kadın
Freud için anatomi her ne kadar insan kaderine dahil olsa da, hiç de öyle aşılmayacak bir ufuk oluşturmuyordu. Freud'un özgürlük teorisinin temeli budur zaten: kaderin varlığını kabullenip ondan sıyrılabilmek.
Sayfa 71Kitabı okudu