"Dünyamızı birilerinin güzelleştirmesini beklemek yerine, kafamızı kitaplara gömüp kimselere minnet etmemek en iyisi." dedim.
"Kitap okumanın zararları da var elbette. Bittiği zaman hayata geri dönüyor ve mecburen yaşamaya devam ediyorsun ." dedim.
"Herkesin anlatacak bir hikayesi var, fakat kimsenin anlatmaya mecali kalmamış." dedim.
"Bitmemesi için ara verdiğimiz kitaplara benzeseydi ya her şey..." dedim.
"Bir müddet sonra, kendimizi de zamana bıraktık." dedim.
"Bazen kendimi rafa kaldırıp orada kitaplara yaslanarak unutulmak istiyorum." dedim.
"Bugün de bir şey olmadı. O olmayan şey her neyse, onu özlüyordum." dedim.
"Bu yorgunluğumuz; hep söyleyemediklerimizden..." dedim.