franz kafka,dönüşüm üzerine ve övgüler
Dönüşüm Modern dünya edebiyatında çok tartışılan, çok yorumlanan ve edebiyat akımlarına yerleştirilmesi zor eserler bırakan Franz Kafka, 3 Temmuz 1883'te Almanca konuşan Çek asıllı Yahudi bir tüccar ailenin oğlu olarak Prag'da doğdu. Kafka'nın babası, yoksul koşullardan zengin bir tüccar durumuna yükselmiştir. Annesi ise varlıklı,
Tüm güzelliklerden bir torba dolusu olsun saklanabilse ve zor zamanlar için bir kenara konulabilse keşke!
Hermann Hesse
Ağaçları dinlemeyi öğrenen, ağaç olmayı arzulamaz artık. Kendisi dışında bir şey olmayı arzulamaz. Yurt budur. Mutluluk budur.”
Hermann Hesse, Ağaçlar
Gerçekten kendimiz olduğumuzda birçok insan bizden uzaklaşır, ancak bu doğru insanların gelmesi için alan yaratır.
Hermann Hesse
Hermann Hesse der ki, gördüğünüz herkesi iki ayak üzerinde yürüyor, dokuz ayda doğdu diye insan zannetmek yanılgıdır. Kimisinin içinde yılan, kimisinde timsah, kimisinde domuz yaşar.
Avuçlarımızı kanatan her şeyi sıkı sıkı tutmak yerine, bazen serbest bırakmak gerekir. Hermann Hesse der ki; "Bazılarımız dayanmanın bizi güçlü kıldığını zanneder. Ama bizi güçlü yapan bırakmaktır."
Unutma ki, sevgili dostum,
ölümlüdür görüntüler dünyası, ölümlü. Son derece ölümlüdür, giysilerimiz, saçlarımız, vücudumuzun kendisi ayrıca.
Hermann Hesse
" Bazılarımız dayanmanın bizi güçlü kıldığını zanneder. Ama bazen bizi güçlü yapan bırakmaktır. "
Hermann Hesse
Manası yoktur, yok
“Delilik, içinde yaşadığımız dünyanın anlamsızlığını keşfetmeye çalışmanın bir yoludur.” – Hermann Hesse
Duman ~ Manası Yok
youtu.be/Xbmnawre7xk?fea...
Hermann Hesse – Basamaklar
Her goncanın soluşu ve gençliğin yaşlılığa dönüşmesi gibi,
zaman içinde hayatın her devresi çiçeklenir.
her ermişlik ve erdemin kendi zamanı vardır ve hiç biri sonsuza dek süremez.
yürek her zaman yolculuğa ve yeniden başlamaya hazır olmalı,
hayat her çağırdığında, kimseye yakınmadan, yeni başlangıçlar için kendine cesaret verebilmelidir.
ve her başlangıç içinde bir sihir bulundurur.
o bizi korur ve yaşama devam etmemize yardım eder.
hafiflikle, basamak basamak geçmeliyiz her yolu.
hiç kimseye anayurt gibi bağlanmadan...
dünyanın ruhu bizi bağlamak ya da sınırlamak istemiyor,
bizi basamak basamak genişletmek ve yükseltmek istiyor.
hayatın bir evresine alıştığımız anda,
alışkanlığın getirdiği duygu bizi hapseder, bize acı verir.
sadece yolculuk etmeye hazır olan, felç edici alışkanlıklardan kopmayı göze alabilir.
belki de bize gençliğimize karşın,
bu aşılması gereken basamakları gönderen ölümdür.
hayatın bizden talepleri hiç bitmeyecek.
haydi o zaman yüreğim, ayrılığa ve iyileşmeye...
Avuçlarımızı kanatan her şeyi sıkı sıkı tutmak yerine, bazen serbest bırakmak gerekir. Hermann Hesse der ki; “Bazılarımız dayanmanın bizi güçlü kıldığını zanneder. Ama bizi güçlü yapan bırakmaktır.” Vakti geldiğinde, artık bittiğinde, gitmek gerektiğinde vazgeçmeyi bilmeli insan.