"Doğu bütün tanrıların anayurdu değil miydi?"
"Kudurmuş hayvanlar ortalığa salınmaz!"
"Hangi efendi olursa olsun kabul eder onlar!"
"Tiberius'un* zindanları kolay açılmaz; üstelik orada insanın canı da pek güvende değildir!"
* 'İnsanların en kasvetlisi' olarak adlandırılan Roma İmparatoru
Çevresini saran taşlaşmış büyük dalgalara benzer bu kat kat dağlar, yarların yamacındaki karanlık girdaplar, mavi göğün uçsuz bucaksızlığı, günün hoyrat aydınlığı, uçurumların derinliği onu tedirgin ediyor, yüzeylerinin iniş çıkışlarında tiyatroların, yıkılmış sarayların biçimi okunan çöle baktığında da derin bir hüzün kaplıyordu içini. Sıcak rüzgâr, bir kükürt kokusuyla, sanki kıyıdan daha aşağıya, ağır suların altına gömülmüş lanetli kentlerden yükselen buharları getiriyordu.
"Zaman zaman debeleniyor," dedi sonra Samiriyeli; "kaçmak istiyor, bir kurtuluş umudu besliyor. Zaman zaman da üstüne bir hasta hayvan durgunluğu çöküyor. Ya da karanlıkta yürürken görüyorum onu; kendi kendine, 'Ne önemi var! Onun büyümesi için benim küçülmem gerek!" diye yineliyor."
Gerizim'deki tapınakları, Musa'nın "İsrail'in merkezi olacak" dediği o tapınak, Kral Hirkan'dan beri yoktu. Yeruşalim'deki [Kudüs] tapınak onlara bir aşağılamanın, sürekli ve bir haksızlığın öfkesini aşılıyordu.
"Gizemli sözler söylediler birbirlerine; tıpkı akşamları yol kavşaklarında konuşan hırsızlar gibi."