Kar yağayi yağayi, armudun dallarına,
Mevlâm düşürsün seni, sevdanın kollarına!
Hey gidi yalan dünya, boyle mi kalacaksun,
Seni domuzun kızı, yuva mı yıkacasun!
Karadeniz türküsü, Cuma sabahı çok iyi geldi.
Barakmuslu Mezarlığı
Kuş uçmaz, kervan geçmez, karanlık tuttu yolları
Gözün gönlün kararmış sen nasıl gecesin hey gidi
Buğdaysız, çavdarsız kara ekmeğe benzersin
Yıldızların, hani yıldızların, çiçeklerin nerdeler
Kalbin neden durmuş rüzgarı kesilmiş değirmen gibi
Suya indi çakallar, suya indi söğüt dalları
Barakmuslu mezarlığı kımıldanır
Hey gidi ülkem hey!
Sokaklarında patlak ayakkabılı aç çocuklar,
Belediyelerinde sarayları aratmayan makam odaların var!!!
|Ah ve Mat, Sedat Balun (Sayfa 18)
GURBETÇİ ŞÂİR SERVET YÜKSEL'İN DUYGU SÜZGECİNDEN SÜZÜLEN ŞİİRLER
M. NİHAT MALKOÇ
“Aman ha, gönül kırıp; kırılmaya değer mi?
Boş şeylerin peşinde yorulmaya değer mi?
Ne kaldı elimizde baharından, yazından?...
Bu dünya çiçek olsa derilmeye değer mi?”
(“Değer mi?”- Servet YÜKSEL)
Gönül telimizi
Büyük velilerden Bayezid-i Bestamî hazretleri. Bir gün tımarhanenin
önünden geçiyor. Tımarhane hizmetçisinin tokmakla birşeyler dövdüğünü
görüyor:
-Ne yapıyorsun?
Hizmetçi:
-Burası tımarhanedir. Delilere ilâç yapıyorum.
-Benim hastalığıma da bir ilâç tavsiye eder misin?
-Hastalığını söyle.
-Benim hastalığım günah hastalığı... Çok günah işliyorum..
-Ben günah hastalığından anlamam... Ben delilere ilâç hazırlıyorum..
Parmaklığının arasından konuşulanları duyan bir deli,(!) Bayezid-i Bestamî hazretlerine:
-Gel dede, gel! Senin hastalığının çaresini ben söyleyeyim, diye seslendi.
Bayezid-i Bestamî hazretleri, delinin yanına sokularak:
-Söyle bakalım, benim derdime çare nedir? dedi.
Deli(!) şu ilâcı tavsiye etti:
-Tevbe
kökü ile istiğfar yaprağını karıştır... Kalb havanında tevhîd tokmağı
ile döv, insaf eleğinden geçir, göz yaşıyla yoğur, aşk fırınında
pişir... Akşam-sabah bol miktarda ye... O zaman göreceksin senin
hastalığından eser kalmaz, dedi.
Bu güzel ilâcı öğrenen Bayezid hazretleri:
-Hey gidi dünya hey! Demek, seni de deli diye buraya getirmişler, deyip oradan ayrıldı.
{alıntı}
hey gidi VAN bi sen kaldın bekle dur birşeyler
anlatıcam sana hayallerime kelepçe vur
Nazım Hikmet
Hey gidi deli gönlüm,
Akıllı, mutlu, sabırlı deli gönlüm,
Ya İSTİKLAL, ya ÖLÜM
NAZIM HİKMET RAN