eski defterlere yazılanlardan
KARANLIK
Geziniyor yatağımın başucunda ,ayak sesleri rüyalarımın dipsiz uçurumlarında yankılanıyor.Geleceğimi yutuyor,geçmişimi satın alıyor; bedelsiz ve kahpece.Sigaramın dumanı her saat tik takı ile seviştikçe içimi kaplayıp titretiyor.
Yürüdüğümde hep benimle beraber ;sağımda ,solumda.Kimi zaman tanımadığım insan silüetlerinde gizli,kimi zaman en sevdiğim yüzlerden bana yansıyor.Toplum içinde bir ıssızlık serinliği veriyor ve diken diken oldukça tenim,nefesimin buğusu dolduruyor her yanı.Hatıralarımdan siyah beyaz filmler oynuyor odamın duvarında,o bir köşede sinsice gülüyor.Yüreğimde sevgi ile nefreti takas ettiğimden beri,damarlarımdaki kanda usulca , derinden yüzüyor ve zehirliyor ince sızılarla.
Ruhumun derinliklerini dinlediğim zaman yumuşak tınılar duyuyorum ninniye benzer ama onlar ninni değil,onlar çığlıklar, içimdeki devasa isyankarlığa ait kadife çığlıklar.O bazen yakıyor içimdeki arzuları ve bir an sevindiriyor,mutlu ediyor.Sonra tüm ümit yollarına ördüğü taş duvarlara çarpıyor gönlüm , paramparça.Kırık kalp mevsimlerinin ilk baharında tam sevgi çiçekleri açarken kış geliyor onun vahşi gölgesinin çöküşüyle ve soluyorlar.
Tüm vefasızların adreslerinin yazılı olduğu kirli kağıt parçaları kül gibi yağarken üzerime,yalnızlığım haykırıyor adımı boş odalara.İşte bu benim hikayem.İşte bu beynimdeki kör nokta.İşte bu karanlık,yalnızlıktan doğan karanlık,sürgit bir karanlık....
14.03.2000
Kendimizi özgür zannediyoruz oysaki sadece ipimizi biraz uzun bırakmışlar. Sınırlara gelince fark ediliyor bu. Dışarı çıkmak isterken kendini cama vurup duran yarı delirmiş karasinekler gibiyken. Sadece geceleri, yapayalnız ve yalınayakken anlaşılabilecek şeyler var.
Hikayem Paramparça, Emrah Serbes
Keder, feza üstüne
Yayılır elem içimden gökyüzüne
Onu benden çok sevmiş
Paramparça bir hikaye
Ömür ömür üstüne
Yaralar sirayet etmiş her yerime
İzini kaybettim artık
Yarım kaldı bu hikaye
Eylül Ayı Hikaye Yazma Etkinliği/ İzdüşüm
Doğuştan getirdiğim farklılıklarım var benim. Gerçekle hayal olanın birbirine girdiği bir dünyaya gözlerimi açtım. Başlangıçta herkesi kendin gibi sanıyorsun, anlam veremediğin onca şey olsa da sağına soluna dönüyor diğer insanlara bakıyor senin gibi olsunlar diye için için bir umut besliyorsun. Zamanla beslediğin bu umudun ipini beline bağlıyor