Ahh babaanneciğim, annemde az ağlamadın “Benim sıramdı,” diye, şimdi beni duysan… Ama sahip çık sen de sırana bu sefer de sekip bana geldi.
Sayfa 15 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Çok mu sert kapadım doktorun kapısını. Öleceğimi kibarca duymak için mi bu kadar para verdim adama.
Sayfa 13 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Eriklerin en dolu olduğu dala asmış kendini, bari dökülüp ziyan olmasalar. Biliyor en sevdiğim meyve olduğunu, çocukluğumun bu ağacın tepesinde geçtiğini; biliyor her şeyi bildiği gibi. Ona kolay geliyor anason soluduğu odasında bir sarhoş olmak.
Sayfa 10 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Kanepenin üzerinde ayaklarımı kıvırmış, sigara içiyorum. Dingin havaya rağmen erik ağacının dalları sallanıyor. Turgut’un kolları, rahat vermiyor dallara. Yine ağaca asmış kendini. Cılız vücudu sağa sola savruluyor.
Sayfa 9 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Son kez sahneye çıkıp şarkı söyleyecektik. Şarkımız bitince annelerimize atmak için öğretmenimiz hepimize birer kırmızı gül verdi. Herkes söylerken sadece ağzımı oynatıyor, kapıdan gözümü ayırmıyordum. Arkadaşlarımın gülleri havada yarışırken, ben gülümü yavaşça cebime saklamaya çalıştım. Sapı uzundu, elimle kıvırırken dikenleri parmağımı kanattı. Kucaklarına gül düşen annelerin yüzlerinde tebessüm, gözlerinde yaş vardı. Annemin gülümseyerek ağladığını hiç görmemiştim.
Sayfa 27 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Elleriyle ağlıyordu kadın,utandım.
Sayfa 84 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Küçücük çocuğa büyük insan gibi davranıp her şeyi detaylı anlatmaktan, dört yaşındaki oğlumun ruhuna büyük bir adam kaçtı sonunda.
Sayfa 92 - Şule YayınlarıKitabı okudu
İlkbaharda canlanan doğaya bakıyorum, Turgut kafasını kaldırıp, bir üst daldaki yaprağa ulaşmak için kan ter içinde kalan tırtılı görse...Vazgeçer miydi ölüme dokunmaktan.
Sayfa 10 - Şule YayınlarıKitabı okudu