Hilal
@hilallran
Kitapların altını çizmekten hoşlanmadığım için çoğunlukla alıntı paylaşıyorum.
16 okur puanı
Nisan 2022 tarihinde katıldı
"insanların hepsi, günü belirsiz olarak ertelenmiş bir ölüme mahkûmdurlar "
Sayfa 70Kitabı okuyor
Havayla ve güneşle dolup taştığımdan özgürlükten başka bir şey düşünmek imkânsız geldi; umut, etrafımdaki gün ışığı gibi ışıldayıverdi içimde; güvenerek bekledim hükmümü, tıpkı özgürlüğü ve hayatı bekler gibi.
Sayfa 67Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Bedenen bir hücrede zincire vurulu, zihnen yalnız tek bir düşüncenin tutsağıyım. Korkunç, acımasız, amansız bir düşünce bu! Tek bir düşünce, tek bir yargı, tek bir hakikat var sadece kafamda: idam mahkumu olmak!
Sayfa 62Kitabı okuyor
... kestane ağaçlarının geniş dallarının altında karanlıkta yapılan gece yürüyüşleri gibi hayallerdi bunlar. Hayal dünyamda her gün bayramdı. İstediğimi düşünebiliyordum, özgürdüm.
Sayfa 61Kitabı okuyor
Bir zamanlar, bir zamanlar diyorum çünkü öyle geliyor ki sanki haftalardır değil de yıllardır buradayım, ben de diğerleri gibi bir insandım. Her günün, her saatin bir manası vardı. Genç ve zengin ruhum hayallerle dolup taşardı.
Sayfa 61Kitabı okuyor
Beş haftadır bu düşünce ile yaşıyorum; hâlâ bu düşünceyle baş başayım, varlığından buz kesmiş bir hâlde hâlâ ağırlığı altında eziliyorum!
Sayfa 61Kitabı okuyor
Boileau'nun güzel bir dizesi bu:
Ve sanatın düşüşü beraberinde getirir geleneklerin çöküşünü.
Sayfa 56Kitabı okuyor
Kitapların çoğu zaman toplumsal düzeni yıkıcı bir zehir olduğu şüphesiz.
Sayfa 55Kitabı okuyor
En hoş, en neşeli, en espirili halktık biz. Her zaman güzel eğlenceler, hoş şiirler olurdu. Pek güzeldi...
Sayfa 56Kitabı okuyor
Şimdi gelenekler korkunç, kitaplar da öyle!
Sayfa 56Kitabı okuyor
Kurşuna dizilenlerin yığıldıklarını, diz üstü çöktüklerini fark ettin mi? İplere rağmen gevşediklerinden, olan olduktan sonra bayılıyormuşçasına bükülür. Benim gibi yaparlar. Ölümlerine tapınırlar.
Sayfa 27Kitabı okuyor
Benim ölümüm taştan olacak. Mukadderat'ın iskelelerine, açılabilen köprülerine, tuzaklarına, yeraltındaki bütün yollarına aşinayım. Orada kaybolmam. Ölümün, beni öldürmek için suç ortaklığıma ihtiyacı olacak.
Sayfa 26Kitabı okuyor
Ölüm bize, uçarken vurulmuş kuğunun, kim bilir hangi karanlık Hikmet tarafından saçlarından yakalanmış Akhilleus'un sonunu sunar. Pompei'deki evinin girişinde dumandan boğulmuş kadın için olduğu gibi, ölüm, öteki dünyada, kaçışın koridorlarını uzatır sadece.
Sayfa 26Kitabı okuyor