Ömrüm boyunca yaşadığım hep buydu. İçimde gizli bir yakalanma ümidiyle kaçıp durmuştum ve kimse bulup getirmemişti beni. Değil bulunmak istediğimi, kaçtığımı bile fark etmemişlerdi.
Kendiyle ilgili iyi bir şey duymak nasıl da kırılgan yapıyor insanı. Kötü şeyler duymaktan daha kırılgan...
"Yol insanı önce perişan ediyor, sonra da o perişanlıktan utanmamayı öğretiyor.”
“Bize hep direnmeyi öğrettiler. Ama yanlış şeylere direnmeyi. Mesele biraz da kabul etmektir belki.
“Neyi?”
“Kendimizi.”
Okur Takip Önerileri
Bazı gereksinimlerin zamanı oluyor hayatta. O zaman geçince giderilmemiş ihtiyacın yerini karanlık bir ağırlık alıyor. Yokluk boşluğa, boşluk ağırlığa dönüşüyor. Sonra artık ne yapsan başa dönülemiyor.
“Seninle yeniden karşılaşacağız ve bu kez insan bedenleri yükümüzden kurtulmuş olacağız.”
Sayfa 222Kitabı okudu
“Hem kimsen yok hem de sen kimse değilsin. Büyük özgürlük”
“Ölerek de terk edebilirsin bir evi. Sen öldüğünde, senden başkası yoksa evin…”
“Ben Efsun Abla’yı, kendimi kaybettiğim yerde buldum. Ya da o beni kendisini aradığı yerde buldu. Emin değilim. İkisinden biri gerçek. Ve gerçek diye bir şey yok.”
Sadako, uykuya dalmadan önce kâğıttan yalnızca tek bir turna kuşu katlayabildi.
Altı yüz kırk dört...
Bu, katladığı son turna kuşu olacaktı.
Sayfa 72Kitabı okudu
“Tek gerçek yasa, özgürlüğe gidendir. Başka yasa yoktur.”
