Hilal Yetkin
@hilalyetkin
20 Ağustos
15 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
İyi insan kimdir? Kendi halinde yaşayan, kimseye bir zararı da yararı da olmayan bir insan gerçekten iyi biri midir?”Kimseye zararım yok” diyen birine “Kime ne yararın var?” diye sormak gerekir. Sadece kötüler değil,”kendine iyiler” de dünyadaki kötülüğün nedenidir.
Sayfa 141Kitabı okudu
"'Sakin ol! Şu sadık varlığıma duyduğun nefrete kapılıp gitmeden önce yalvarırım beni dinle! Yeterince acı çekmedim mi ki ıstırabıma ıstırap katıyorsun? Hayat birbiri üstüne yığılı kederlerden başka bir şey olmasa da benim için hâlâ kıymetli ve korunmaya değer. Unutma ki kendinden güçlü kıldın beni. Boyum senden uzun, iskeletim daha esnek. Yine de karşıma almayacağım seni. Ne de olsa yaratanımsın ve sen üstüne düşen, bana borcun olan görevi yerine getirdiğin sürece, ben de efendim ve yaratıcıma karşı uysal ve yumuşak başlı olacağım. Ah, Frankenstein, herkese karşı insaflı olup da yalnızca adaletini, hatta merhamet ve şefkatini en çok hak eden bana karşı acımasız olma! Yaratanım sensin, unutma. Âdem’in olmam gerekirken, haksız yere mutluluktan mahrum edilen, cennetinden kovulmuş bir meleğe benziyorum. Nereye dönüp baksam bir tek bana yasak olan o saadeti görüyorum. Bir zamanlar müşfik ve iyi yürekli biriydim, sefalet bir iblise çevirdi beni. Mutluluğumu geri verirsen tekrar erdemli olurum.'
Palyatif toplum, ilaçlar ya da medya yoluyla oluşan duyarsızlık sayesinde eleştiriye karşı bağışıklık kazanır. Sosyal medya ve bilgisayar oyunları da anestezikler gibi etki gösterir. Toplumsal sürekli anestezi, bilgi ve düşünmeyi engeller, hakikatı baskılar.
Sayfa 23
Okur Takip Önerileri
200 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Yoksullukla zenginlik, aklı başındalıkla yoldan çıkmışlık arasında bocalayarak, yüreğimde hiçbir kötülük eğilimi bulunmadığı halde, alışkanlıktan ileri gelmiş kötü huylar taşıyarak, aklımın koyduğu ilkelere dayanmaksızın rastgele yaşayarak, görevlerimi hor görmeksizin unutarak, ama çoğu kez onların tam olarak farkında olmadan kırk yaşıma geldim.
Şu ölümlü dünyadaki tüm umutlarımı yitirip, kalbimi besleyecek hiçbir gıda bulamadığımdan, onu kendi özünden beslemeye kendimi yavaş yavaş alıştırdığım ve onun hamurunu kendi içimde bulmaya çalıştığım döneme geri dönmeliyim
Halbuki istemeseler de, onları severdim, sevgimden ancak insanlıktan çıkarak kurtuldular.
Çünkü bir işle yoğun olarak uğraşan kimse, geceleri de aynı işle uğraşmadan rahat edemez. Kimileri bunu hiç uyumamak, hep söz konusu iş üzerinde kafa yormakla yapar, kimileri de uyur, ama gördükleri düşlerde soluğu hep kurdukları planlarının kucağında alırlar.
Sayfa 138Kitabı okuyor
İnsanların mutlu oldukları ve ne yaptıklarını bildikleri bir topluluğa girdin. Şayet bunu sıkıcı ve itici buluyorsan, uzaklaş
Er ya da geç yaptığım işler, her neyseler unutulacak ve ben var olmayacağım. O halde daha fazla çabalamak niye? İnsan bu gerçeği nasıl olur da göremez ? Nasıl yaşamaya devam eder? Şaşırtıcı olan işte budur! İnsan ancak hayattan sarhoş olmuşsa yaşamaya devam edebilir. Kişinin ayılır ayılmaz her şeyin basit aptalca bir aldatmacadan ibaret olduğunu görmemesi imkansız! Bunda ne eğlendirici ne de nükteli bir yan var. Bu sadece zalimce ve aptalca.
Hırs, iktidar düşkünlüğü, açgözlülük, şehvet , kibir, öfke ve intikam… Bunların hepsi saygı gören şeylerdi.
Adler is very much alive today and we should know our indebtedness to him
Adler bugün pekâlâ yaşıyor ve bizim kendisine neler borçlu olduğumuzu bilmemiz gerekiyor.
And have become the accepted clinical common sense of our time.
Ve çağımızın klinik sağduyusu olarak kabul edilmiş bulunmaktadır.
Sayfa 19 - SayKitabı okuyor