Heykeller, onları sevgiyle duymasını bilen çocuklarla konuşurlarmış da.
Ama sadece çocuklarla.
Sayfa 16 - Hep KitapKitabı okudu
Bir zamanlar evdeki halim, şimdi geziyorum :)
Ertesi sabah ablama, "Birlikte Kadıköy'e gidelim," diyorum.
"Olmaz," diyor önce.
Sanki evde oturup ne yapacaksa.
Bütün gün elinde telefon oflayıp pufluyor oysa ki.
Sayfa 11 - Hep KitapKitabı okudu
Ha ha! Harika. Kim derdi ki kitaplar konuşsun.
Sayfa 10 - Hep KitapKitabı okudu
"Kitaplar harikadır. Can sıkıntısına da iyi gelir."
Sayfa 9 - Hep KitapKitabı okudu
Duymayı bilirsek kitaplardaki kişiler bizimle konuşurmuş.
Görmeyi bilirsek kitaplarda anlatılan yerler hayalimizde canlanırmış.
Gülmeyi bilirsek kitaplar bizi bazen kıkır kıkır güldürürmüş.
Sayfa 9 - Hep KitapKitabı okudu
Nereden gelirse gelsin dağlardan, kuşlardan, denizden, insandan, hayvandan, ottan; böcekten, çiçekten. Gelsin de nereden gelirse gelsin!... Bir hişt hişt sesi gelmedi mi fena. Geldikten sonra yaşasın çiçekler, böcekler, insanoğulları...
Bersiva Hoşeng
Hoşeng!
Roniya çavê min,
Pandiyê navê min,
Hêviya min a pêşîn,
Di nav pêrêyên jîn,
Divêm çend peyvan li gel te bikim.
Bê qirên û deng
Azadîya Kerê
Nêrîkî kovî hilmeştî û şeng,
Hate wî pêjna zirîna kerê,
Dixwest bizane ka kî dizirî,
Hew dît kerê reş dike qoreqor,
Li ser pişta wî kurtanê kevnar,
Di histû zengil, di serî hefsar,
Hate nik kovî gelek sergiran,
Digote kovî : “ tu çi teba yî ?
Bêkes li çolan wa serberda yî,
Bo çi bernadî van rêl û govan,
Were te bibim nava mirovan,
Ne heyfe holê bê
Carekê herim bibînim
Wekû tu car nebînim
Rûyekî
Gava çav bi girî hişt
Li ber qaşûlê darê
Qaşûlê bi bêhneke dûr a beharê
Wê kêliyê bi siya xwe daketibû mirin
û dirêj bû
Dûr bûn dest û tilî jî
Weke wê berûya ji zû de qeşartî bû dilekî tenê
Careke din herim bibînim
Wekû min hîç nediye
Wî rûyê bi xwîn
Careke din...
