Vargamor
@honorsahan
Eskişehir
12 okur puanı
Ocak 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
…hücrelerime kadar işleyen leziz bir işkence.
Acıklıydı halim. Kitabım yazılmıştı. Dominic Molice'in Trajik Hayatı, babasının kaleminden. Birinci Bölüm: Duvar örmenin Heyecanı. İkinci Bölüm: Kereste Avlusunda Eğlence. Üçüncü Bölüm: Babanın Hayatını Mahvetmesine Nasıl İzin Verilir. Dördüncü Bölüm: Burada Sadık Oğul Dominic Molise Yatıyor.
Yasta dünya yoksul ve boş bir hal alır, melankolide ise yoksullaşan ve boş hâle gelen Ben'in ta kendisidir.
Okur Takip Önerileri
Yas nasıl Ben'e nesnenin öldüğünü bildirerek ve Ben'e hayatta kalması için prim vererek onu nesneden vazgeçiriyorsa, her ikircikli savaş da, nesneyi değersizleştirerek, yererek ve hatta öldürerek libidonun nesneye saplantısını gevşetir.
Güdülerin ortaya çıktığı ilksel evrede Ben'in kendine yönelik sevgisinin ne denli görkemli olduğunu ve yaşamsal tehditler karşısında ortaya çıkan korkuyla ne kadar devasa bir narsistik libidonun açığa çıktığını görünce, Ben'in kendine karşı nasıl bu kadar kıyıcı olabildiğini anlayamayız. Uzun zamandır, diğerlerine karşı duyduğu öldürme güdüsünü kendisine yöneltmemiş bir intihar eğilimli nevrotiğin varolmadığını biliyoruz, ancak hangi güçlerin etkileşimiyle böyle bir niyetin eyleme geçtiğini anlayamıyoruz. işte melankolinin çözümlenmesi bize, Ben'in ancak nesne işgalinin geri dönüşüyle kendine bir nesne gibi davrandığını, yani tek bir nesneye karşı duyulan ve Ben'in dış dünyadaki nesnelere karşı duyduğu ilk tepkiyi temsil eden düşmanlığı kendine yöneltince intiharı gerçekleştirdiğini öğretir.
Eğer nesneden vazgeçildiği halde nesneye duyulan sevgiden vazgeçilmeyip narsisistik bir özdeşime sığınılırsa, o zaman yerine geçen nesnede, nesneye hakaret eden, aşağılayan, acı veren ve bu acıdan zalimce doyum alan bir nefret harekete geçer. Melankolide kişiye kuşkusuz zevk veren bu zulüm, tıpkı takıntı nevrozundaki benzer olgularda olduğu gibi, aslında bir nesneyle ilgili olan ve bahsettiğimiz yolla kişinin kendisine yönelmiş zulüm ve nefret eğilimlerinden alınan bir doyum anlamına gelir.
gökyüzünün kaçınılmaz baskını, sökün edişi anıların ve ritimlerin toplantısı, ele geçiriyor insanın barınağını, kafasını ve aklın dünyasını.
Sayfa 159Kitabı okudu
sesin! biricik yaltakçısı şu alçak umutsuzluğun.
Sayfa 133Kitabı okudu
Kutsal buldum sonunda aklımın düzensizliğini.
Sayfa 99Kitabı okudu
En dibindeyim uçurumun, ve bilmiyorum artık yakarmayı.
Sayfa 95Kitabı okudu
Belki de yaşamı değiştirecek gizleri vardı? Hayır, diye yanıtlıyordum kendimi, bu gizleri arıyor yalnızca.
Sayfa 94Kitabı okudu
Uyuyan sevgili gövdesinin yanında, nice uyanık saatler geçirdim geceleri, gerçeklikten neden bunca kaçmak istediğini düşünerek.
Sayfa 94Kitabı okudu
İstiyorum! bir dirgen darbesi, bir damla ateş.
Sayfa 91Kitabı okudu
Elveda gerçekleşmeyecek düşler, ülküler, yanılgılar.
Sayfa 87Kitabı okudu
“Rahipler, öğretmenler, efendiler, yanılıyorsunuz beni adalete teslim ederken. Bu halktan olmadım hiçbir zaman; hiç Hıristiyan olmadım; işkence altında şarkı söyleyenlerin soyundanım; anlamam yasalardan; yoktur bende törel anlayış, ben bir canavarım; yanılıyorsunuz...”
Sayfa 86Kitabı okudu